به‌جا مانده از داستان پرسپولیس و سپاهان

AFC ما را نگاه می‌کند

دنياي اقتصاد : از واپسین میزبانی مهم بین‌المللی در ایران سال‌ها می‌گذرد و یادمان نیست آخرین بار چه زمانی گروهی از تیم‌های فوتبال از کشورهای گوناگون را برای برگزاری یک دوره مسابقات پرمخاطب و مهم در ایران جمع کردیم. میزبانی از جام ملت‌های آسیا که حالا دیگر به یک افسانه شبیه شده است، بازی‌های آسیایی هم که هیچ، حتی میزبانی متمرکز مسابقات باشگاهی در دوران کرونا هم به ایران داده نشد و نمی‌شود. تیم ملی به بحرین رفت و باشگاهی مثل پرسپولیس در «هندوستان» با رقبا پیکار کرد. در دو سال اخیر هم که کنفدراسیون فوتبال آسیا بدون کوچک‌ترین تردید و تاملی میزبانی متمرکز لیگ قهرمانان آسیا را به عربستان داده است. جالب است که حالا منع حضور تماشاچیان هم برداشته شده و چنین تصمیماتی به صورت تام و تمام به سود سعودی‌هاست. تیم‌های ایرانی معمولا به این موضوع اعتراض دارند، اما واقعا چه کاری از دست‌شان برمی‌آید؟ پرسش اینجاست که اصلا AFC چرا باید به ما میزبانی بدهد.

روز شنبه بعد از کلی هیاهو و بلاتکلیفی قرار است مسابقه لیگی پرسپولیس و سپاهان در شهر سیرجان برگزار شود. پارسال هنگام ملاقات این دو تیم در اصفهان دعوا شد و کمیته انضباطی در تصمیمی بحث‌برانگیز حکم کرد هر دو مسابقه امسال آنها در زمین بی‌طرف برگزار شود. اصلا کل این حکم مساله‌دار بود. آقایان شانس آوردند که این دو تیم مثلا در جام حذفی به هم نخوردند، وگرنه الم‌شنگه به پا می‌شد. فرض کنید پرسپولیس و سپاهان در نیمه‌نهایی جام حذفی به هم می‌خوردند و روی کاغذ هم یکی از آنها میزبان می‌شد؛ آیا تیم مورد نظر قبول می‌کرد در بازی حذفی هم در زمین بی‌طرف میزبانی کند؟ طبیعتا این موضوع در حکم نیامده بود و بازی باید در تهران یا اصفهان برگزار می‌شد. خب در این صورت چرا برای مسابقه لیگی، این دو تیم را آواره و سرگردان کردیم؟ در هر صورت بازی رفت به میزبانی سپاهان در اراک برگزار شد، اما برای مسابقه برگشت کلی داستان داشتیم. پرسپولیس اول مشهد را پیشنهاد داد که استان مخالفت کرد، بعد قرار شد دو تیم در تبریز به مصاف هم بروند که باز هم شورای تامین استان موافق نبود، نوبت به کرج رسید و همان مشکل به وجود آمد و نهایتا تنها در فاصله سه روز به برگزاری بازی اعلام شد سیرجان میزبان این دو تیم خواهد بود.

در دنیای ارتباطات بدیهی است که همه این مسائل از سوی کشورهای دیگر و مسوولان تصمیم‌گیر آسیایی رصد می‌شود. انصافا شما اگر جای AFC باشید، به کشوری که قادر نیست بازی عادی دو تیم بزرگ خودش را در یک گوشه از خاک خودش برگزار کند و این همه دچار گرفتاری می‌شود، میزبانی بین‌المللی می‌دهید؟ اصلا پرسپولیس و سپاهان را رها کنید؛ همان داستان مشهد و میزبانی از بازی ایران و لبنان کافی است تا هر ناظر بی‌طرفی در انتخاب  ایران برای میزبانی‌های بزرگ تردید کند. یک بازی تشریفاتی برگزار کرده‌ایم و پرونده تخلفاتش هنوز باز است. حالا منتظر بمانید تا تیم‌های خارجی به ایران بیایند!