فقط بگو خدا را شکر!

واقعیت آن است که شهباززاده حضور چندان موفقی در استقلال نداشت. او که در لیگ بیستم با آمار خیره‌کننده ۲۰ گل کفش طلا را ربود، در لیگ بیست‌ودوم هیچ گلی برای استقلال نزد و تازه با از دست دادن یک موقعیت طلایی در دیدار با نساجی، از عوامل از دست رفتن دو امتیاز طلایی و حیاتی برای آبی‌پوشان لقب گرفت. پس عجیب نیست که جدایی شهباززاده با واکنش مثبت گروهی از استقلالی‌ها همراه باشد. عجیب اینکه اغلب اخبار مشابه در اردوگاه آبی‌ها، با همین عکس‌العمل مواجه می‌شود!

ابتدا حسین حسینی، دروازه‌بان ملی‌پوش و کاپیتان استقلال یک استوری خداحافظی گذاشت که به شکل عجیبی با خوشحالی گروه زیادی از هواداران مواجه شد؛ هرچند نهایتا جدایی حسینی اتفاق نیفتاد و در پی ناکامی استقلال در جذب دروازه‌بان جدید، گلر فصل قبل در این تیم ماندگار شد. در همین بازه زمانی سعید مهری هم قراردادش با استقلال را به‌طور یکطرفه فسخ کرد که این اتفاق نیز به شکلی معنادار با استقبال گروهی از هواداران همراه شد. جالب است که مهری از جمله بازیکنان ثابت فصل گذشته استقلال بود و البته نهایتا او نیز در این تیم ماندگار شد.

همزمان آرمان رمضانی هم در فهرست مازاد جواد نکونام قرار گرفت که باز در این مورد هم هواداران نتوانستند خوشحالی خود را پنهان کنند. رمضانی که در لیگ بیست‌ویکم یک گل مهم به پدیده مشهد زد و از عوامل قهرمانی آبی‌ها بود، مجموعا طی دو فصل حضورش در استقلال نتوانست عملکرد مثبتی داشته باشد. در اتفاقی مشابه زمانی که عارف غلامی به عنوان دیگر بازیکن ثابت استقلال در فصل گذشته و نیز یکی از گران‌قیمت‌ترین بازیکنان این تیم هم اعلام کرد با یک باشگاه خارجی قرارداد بسته و ممکن است جدا شود، باز همین فضا تکرار شد و خیلی از استقلالی‌ها گفتند خدا را شکر، برو به سلامت!

کاری به کیفیت بازیکنان یاد شده نداریم و گفتیم که بعضا عملکرد موفق و خوبی هم نداشتند، اما این حجم از واکنش‌ها هم واقعا عجیب است. گاهی شما در مورد تیم سیزدهم جدول حرف می‌زنی که خب طبیعی است بازیکنانش نتوانسته‌اند توقعات را برآورده کنند و جدایی آنها اتفاق خوبی است، اما استقلال دو فصل پیش با همین بازیکنان قهرمان شد و فصل گذشته تا روزهای پایانی مدعی قهرمانی در هر دو جام به شمار می‌آمد. بنابراین واقعا ممکن است این نفرات آن‌قدرها هم بد نباشند. شاید آنها قربانی اتمسفر خشن و تند موجود بین هواداران استقلال شده‌اند؛ کسانی که خسته از قهرمانی‌های سریالی تیم رقیب، بعضا بیش از حد سختگیر و بی‌رحم شده‌اند.