نبرد یوزها و شیرها

تیم ملی ایران برای ششمین بار در مرحله نهایی مسابقات جام‌جهانی حاضر است و اگرچه ما به عنوان «ایرانی» همیشه با لذت و حساسیت بسیار زیاد غرق در هیجان مسابقات خود بوده‌ایم، اما واقعیت آن است که فوتبال ملی ایران هیچ‌گاه از آوردگاه جام‌جهانی آورده دندان‌گیری نداشته است. ما در هیچ‌یک از پنج دوره قبلی موفق به صعود از مرحله گروهی نشدیم. از ۱۵ بازی انجام شده در این تورنمنت، تیم ملی ایران تنها صاحب دو برد و چهار تساوی شده و ۹ مسابقه دیگر را به رقبا واگذار کرده است. از این دو برد هم حتما می‌دانید که یکی از آنها برابر مراکش با گل به خودی بازیکن حریف به دست آمد و ایران را تبدیل به تنها تیم تاریخ از جام‌جهانی ۱۹۶۶ به بعد کرد که بدون ضربه به سمت دروازه حریف در نیمه دوم برنده یک مسابقه می‌شود! ایران همچنین در جام‌جهانی ۹ گل به ثمر رسانده و ۲۴ گل دریافت کرده است. یک فکت ناامیدکننده‌تر هم داریم؛ اینکه تیم ملی ایران با میانگین ۶/ ۰ گل زده در هر بازی، ضعیف‌ترین آمار تاریخ جام‌جهانی را بین تیم‌هایی دارد که حداقل ۱۰ مسابقه در این تورنمنت برگزار کرده‌اند. تیم ایران در دوره پیشین مسابقات فاصله چندانی تا صعود نداشت و چه بسا اگر ضربه دقایق پایانی مهدی طارمی برابر پرتغال تبدیل به گل می‌شد، شاگردان کی‌روش به مرحله یک‌هشتم نهایی راه می‌یافتند. با این حال ما در همان دوره هم آمار خوبی به جا نگذاشتیم؛ تنها تیم جهان بودیم که مالکیت توپ زیر ۳۰ درصد داشت و کمترین تعداد ضربات به سمت چارچوب را بین ۳۲ تیم حاضر در این مسابقات به ثبت رساندیم. هیچ‌کدام از اینها اما به معنای ناامیدی از شرایط تیم ایران نیست. به هر حال انتظار داریم تیم ایران در سومین حضور پیاپی خود در جام‌جهانی نخستین صعود به مرحله گروهی را رقم بزند؛ مخصوصا که در اتفاقی نادر، یوزها در هر سه دوره با سرمربی کنونی یعنی کارلوس کی‌روش در مسابقات حاضر بودند و شناخت حداکثری بین بازیکنان و کادرفنی وجود دارد. تیم ملی ایران در آخرین بازی دوستانه خود برابر تونس که پشت درهای بسته برگزار شد، با این ترکیب به میدان رفت: علیرضا بیرانوند، مرتضی پورعلی‌گنجی، مجید حسینی، صادق محرمی، میلاد محمدی، روزبه چشمی، سعید عزت‌اللهی، احسان حاج‌صفی، علیرضا جهانبخش، وحید امیری و مهدی طارمی. بنابراین انتظار می‌رود امروز هم همین ترکیب راهی میدان شود، هرچند نیمکت‌نشینی ناگهانی زوج شجاع خلیل‌زاده و محمدحسین کنعانی‌زادگان در قلب خط دفاعی بسیار عجیب است. به هر حال عصر امروز معلوم می‌شود کارلوس کی‌روش چه در سر دارد.

شاید جام‌جهانی برای انگلیسی‌ها در بدترین زمان ممکن آغاز شد. شاگردان گرت ساوت‌گیت ۷ بازی متوالی رسمی و دوستانه از بردن رقبا عاجز بوده‌اند و این اتفاق برای نخستین بار از سال ۱۹۵۸ برای تیم ملی این کشور رخ داده است. انگلیس پس از کسب عنوان چهارمی در جام جهانی ۲۰۱۸ که با نمایش‌های امیدوارکننده همراه بود و باعث شد آنها پس از چند دهه حضور در نیمه‌نهایی یک تورنمنت مهم را تجربه کنند، در یورو ۲۰۲۱ هم تا فینال رسید، اما نتوانست در ومبلی ایتالیا را شکست دهد تا موجی از ناامیدی سه‌شیرها را فرا بگیرد. پس از آن بود که نتایج بد از راه رسید و این تیم به بدترین شکل ممکن و بدون کسب حتی یک پیروزی، از سطح نخست لیگ ملت‌های اروپا به سطح دوم آن سقوط کرد. همین موضوع باعث شد فشار انتقادات از انگلیس و سرمربی‌اش به بالاترین حد خود در ۵ سال اخیر برسد. بسیاری اعتقاد دارند نسل فعلی تیم ملی این کشور، بهترین نسل ممکن از سال ۲۰۰۶ به بعد است و باید با آن به حسرت کسب قهرمانی جام جهانی پایان داده شود. به هرحال برای کشوری که ادعای اختراع فوتبال را دارد، با کسب تنها یک قهرمانی در سال ۱۹۶۶ نمی‌تواند صحه خوبی برای اثبات آن بگذارد. به هرحال در جزیره اعتقاد دارند که این آخرین تورنمنتی است که ساوت‌گیت روی نیمکت انگلستان می‌نشیند و حتی گزینه‌هایی نظیر مائوریسیو پوچتینو و توماس توخل هم برای جانشینی این بازیکن سابق تیم ملی مطرح شده است. انگلیس یکی از تیم‌هایی بود که برای رسیدن به جام جهانی با معضل مصدومیت دست و پنجه نرم می‌کرد. ریس جیمز و بن چیلول دو فول‌بک چپ و راست چلسی که جزو امیدهای ساوت‌گیت بودند، کاملا فرصت حضور در قطر را از دست دادند. کایل واکر و جیمز مدیسون هم به دیدار امروز با ایران نمی‌رسند و وضعیت کالوین فیلیپس هم هنوز مشخص نیست. به همین دلیل هنوز ترکیبی که قرار است سه‌شیرها با آن به میدان بروند، هنوز به صورت کامل مشخص نیست. نکته جالبی که درباره انگلیس وجود دارد این است که اگر جام‌جهانی ۲۰۱۴ را - که در بازی اول به ایتالیا باختند و در مرحله گروهی هم از آن حذف شدند - فاکتور بگیریم، این تیم از جام‌جهانی ۱۹۹۸ که تورنمنت را با برتری برابر تونس آغاز کرد، یک جام جهانی درمیان بازی‌های نخستش را نبرده است. یعنی در جام جهانی ۲۰۰۲ تساوی برابر سوئد، ۲۰۰۶ برد یک‌بر‌صفر برابر پاراگوئه، ۲۰۱۰ تساوی برابر آمریکا و ۲۰۱۸ برد ۲بریک برابر تونس ثبت شده است. یعنی طبق این آمار، امروز نوبت از دست دادن امتیاز توسط انگلیس است!