جنتلمن سوئیسی دیگر راکت دست نمی‌گیرد
راجر فدرر به آخر خط رسید
دنیای تنیس واقعا بخش مهمی از اعتبار سال‌های اخیر خود را مدیون این مرد آرام سوئیسی است؛ کسی که وجهه‌ای جدید به این رشته ورزشی لاکچری بخشید. فدرر در طول ۲۴ سال حضورش در بالاترین سطح مسابقات تنیس به مدت ۳۱۰ هفته مرد اول جهان بود و در مجموع ۱۰۳ عنوان قهرمانی به دست آورد؛ از جمله مهم‌ترین افتخارات او می‌توان به ۲۰ قهرمانی گرنداسلم، ۶ قهرمانی در مسابقات آخر فصل، ۲۸ قهرمانی مسترز، قهرمانی دیویس کاپ و مدال طلای بازی‌های المپیک پکن در بخش دونفره اشاره کرد. شاید نخستین قهرمانی و آخرین قهرمانی‌اش در ویمبلدون، خاطره‌انگیزترین قهرمانی‌های دوران حرفه‌ای او باشد. سال ۲۰۰۳ بود که با شکست اندی رادیک در نیمه‌نهایی و سپس مارک فیلیپوسیس در فینال، نخستین قهرمانی‌اش در این رقابت‌ها را به دست آورد و در اوت همان سال با کنار زدن آندره آغاسی، برای نخستین بار به مرد شماره یک دنیای تنیس تبدیل شد. شاید آن زمان هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد او ۵ سال پیاپی این عنوان را کسب کند و دست آخر ۱۴ سال بعد، هشتمین و آخرین قهرمانی‌اش در لندن را جشن بگیرد و در تاریخ مشهورترین گرنداسلم تاریخ تنیس جاودانه شود. پایتخت انگلیس، همواره نقش مهمی در خاطرات حرفه‌ای فدرر داشته است. شاید به همین دلیل هم بود که در سالن O۲ این شهر و مقابل دیدگان بیش از ۱۷ هزار تماشاگر، با چشمانی اشک‌بار با دنیای تنیس وداع کرد. آخرین نبرد استاد سوئیسی در زمین بازی، پس از تساوی یک-یک در ست شماری، به سوپرتایبرک رسید و آنجا فدال به جک ساک و فرانسیس تیافو باختند. فدال، زوج راجر فدرر و رافائل نادال بودند. دو رقیب بزرگی که سالیان سال، رو‌در‌روی هم برای کسب عناوین رقابت می‌کردند، اما در روز آخر، نزدیک‌ترین رفیق یکدیگر بودند. جایی که اشک‌های نادال اسپانیایی هم بند نمی‌آمد. البته فدرر در ۴۱ سالگی، گفت که بهتر از این نمی‌شد خداحافظی کند و کثرت ستاره‌هایی که در بازی نهایی او حضور داشتند هم همین موضوع را نشان می‌دهد. اکنون دنیای تنیس یکی از دوست‌داشتنی‌ترین شخصیت‌های خودش را در خارج از زمین می‌بیند و احتمالا به زودی این اتفاق برای دو سوپراستار دیگر هم رخ خواهد داد.
