دستش را بگیر و با افتخار بالا ببر
فروغ جوان اول
لیگ امسال با بحران معرفی استعدادهای جوان مواجه بود. در طول دهه نود ستاره‌هایی مثل مهدی طارمی، علی علیپور، احمد نوراللهی، محمد انصاری، مهدی قائدی، اللهیار صیادمنش و خیلی‌های دیگر به‌طور ناگهانی مورد استفاده قرار گرفتند و خوش درخشیدند. امسال از این خبرها نبود و تحلیل‌های زیادی در این مورد نوشته شد. داستان حسین‌زاده اما فرق داشت و او با اعتماد فرهاد مجیدی توانست سزاوارانه لقب «جوان اول» لیگ را از آن خود کند. حسین‌زاده در بازی با مس رفسنجان هفتمین و هشتمین گل فصلش را به ثمر رساند تا پیش از برگزاری ادامه مسابقات این هفته، بعد از شهریار مغانلوی ۹ گله، بهترین گلزن بدون پنالتی لیگ برتر باشد. این یک آمار درخشان برای ستاره نورس استقلال، در نخستین فصل حضورش در این تیم است؛ بازیکنی که حتی در مقطعی با اعتماد دراگان اسکوچیچ به تیم ملی هم دعوت شد.
مسلما فوتبال حسین‌زاده خالی از اشکال نیست و حتی در یک بازه زمانی هواداران استقلال نسبت به اعتماد بیش از حد مجیدی به او گلایه‌مند بودند، اما حتما این بازیکن رشد خواهد کرد و می‌تواند خیلی بهتر از اینها باشد. سه گل آخری که حسین‌زاده در لیگ برتر زده به معنای واقعی کلمه فوق‌العاده و تماشایی بوده است. او دو گل از پشت محوطه جریمه به مس و فولاد زد که شبیه هم بودند و اوج تیزهوشی این بازیکن را نشان می‌دادند؛ جایی که خودش توپ را بلند کرد و خودش فورا ضربه زد. گل اول حسین‌زاده در رفسنجان هم حاصل یک فرار تند و تیز از کنار زمین و زدن یک ضربه دقیق زمینی به کنج دروازه بود؛ شبیه گل‌هایی که در اروپا می‌بینیم. همه اینها یعنی حسین‌زاده «استعداد» دارد و خوش‌شانس است که در بهترین شرایط سنی به پست فرهاد مجیدی خورده؛ مربی جسوری که از بازی دادن به جوانان نمی‌ترسد. تردیدی نیست که حسین‌زاده می‌تواند خیلی بهتر از اینها باشد. منتظر می‌مانیم تا نمایش‌های درخشان‌تر او را ببینم.
