این تیم ملی «تنها» را دریابید

در یک شرایط نرمال و استاندارد، این فدراسیون فوتبال است که باید تیم ملی را حمایت کند و راه بیندازد، اما ما امروز با فدراسیونی مواجه هستیم که رئیس خود  را از دست داده و با سرپرست موقت اداره می‌شود. مسوولان فعلی این مجموعه هم به صراحت از بضاعت مالی اندک خود سخن می‌گویند و این یک مساله بسیار خطرناک برای تیم ملی است. در وهله اول و بیش از هر چیز دیگری تیم ملی کشورمان نیاز ضروری به برگزاری مسابقات تدارکاتی مهم و باکیفیت دارد. شکست در خاک کره‌‌جنوبی، آن هم در مسابقه‌‌ای که تیم ملی کشورمان آشکارا کنترل امور را از دست داده بود، هواداران فوتبال را ترسانده است. همه نگران‌‌اند در جام‌‌جهانی هم اتفاق مشابهی رخ بدهد و نه‌‌تنها رویای صعود از مرحله گروهی محقق نشود، بلکه یک «آبروریزی» تاریخی مثلا در ابعاد شکست هشت‌‌گله عربستان برابر آلمان پیش بیاید. این یک سرخوردگی بزرگ خواهد بود که شاید فوتبال ایران را از نفس صعود به جام‌‌جهانی پشیمان کند. اگر قرار است از چنین اتفاقی پیش‌‌گیری کنیم، باید آماده‌‌سازی مناسب داشته باشیم. لازم است بازیکنان تیم ملی چند بازی تدارکاتی جدی برگزار کنند و تنه به تنه بزرگان جهان بزنند، بلکه ترس‌‌شان بریزد و اعتمادبه‌‌نفس کافی پیدا کنند.

در حالی که ما «حرف» برگزاری بازی دوستانه با برزیل را می‌‌زدیم، خبر رسیده ژاپن و کره‎‌‌جنوبی در عمل دیدار تدارکاتی با سلسائو را قطعی کرده‌‌اند. از سوی دیگر آمریکا که رقیب ایران در جام‌‌جهانی است فعلا مصاف با اروگوئه را نهایی کرده و با عربستان هم به عنوان تیمی شبیه به ایران ملاقات خواهد کرد. ما اما چه کرده‌‌ایم؟ واقعا هیچی. افکار عمومی انتظار دارد دولت گوشه‌‌چشمی به تیم ملی داشته باشد و تدارک خوبی در مسیر حضور این تیم در جام‌‌جهانی ببیند. امروز با کمترین هزینه می‌توان به خلق یک شادی اجتماعی بزرگ کمک کرد. واقعا ایجاد هیچ نشاطی در این ابعاد، با این پول‌‌های اندک ممکن نیست. حق بچه‌های ماست که بازی‌های دوستانه خوب داشته باشند و بدون ترس رودرروی آمریکا و انگلیس قرار بگیرند. فدراسیون بلاتکلیف فعلی، به تنهایی قادر به ایجاد این شرایط نیست.