به عنوان نخستین ورزشکار ایران در یک سال به دو طلای المپیک و جهان رسیدم اما باز هم خبری از حمایت از مسوولان شیراز نیست.» گرایی که به خاطر فنون زیبا و خونسردی‌اش روی تشک مورد توجه افکار عمومی قرار گرفته بود، با این جملات از مردم ایران تشکر می‌کند: «مردم عزیز ما همیشه به قهرمانان خود لطف و محبت داشته‌اند و من هم با دعای خیر آنها توانستم در رقابت‌های المپیک و جهانی به دومدال طلا برسم. خوشحالم توانستم برای لحظاتی خنده را بر لب‌شان بیاورم.» او اما به مدال‌هایی که تا اینجا کسب کرده قانع نیست: «اکثر کشتی‌گیرانی که در المپیک به مدال طلا رسیده بودند به مسابقات جهانی نیامدند، اما هدف من از همان ابتدا تکرار مدال طلا در مسابقات جهانی بود و لطف خدا نیز شامل حالم شد که بر سکوی نخست هر ۲ رویداد بایستم. کسب مدال طلای المپیک انگیزه زیادی به من داد تا در مسابقات جهانی نیز به مدال طلا برسم. قطعا با این ۲ مدال طلا قانع نشده‌ام و باز هم با همه توان برای خوشحالی مردم و کسب بهترین نتایج به میدان می‌روم.» محمدرضا گرایی همچنین در پاسخ به این سوال که بسیاری معتقدند برادرش محمدعلی گرایی به حقش در المپیک و مسابقات جهانی نرسید، گفت: «علی بیشترین سهم را در کسب مدال‌های من داشت و واقعا کسب این افتخارات را مدیون او هستم. بدون شک با داشتن برادری بزرگ‌تر که در اردوها و مسابقات، همیشه به من‌کمک کرده، توانستم به این موفقیت‌ها برسم. علی واقعا به حقش نرسید و برای او خیلی ناراحتم که با ناداوری نتوانست در المپیک حقش را بگیرد.»