گزارش پیمان یوسفی؛ مثل همیشه!

دنياي اقتصاد : احتمالا نقد عملکرد گزارشگران فوتبال در تلویزیون، بی‌فایده‌ترین کاری است که هر مخاطبی می‌تواند انجام بدهد. این ادعا دو دلیل دارد؛ نخست اینکه معمولا نقد و نظرها به جایی نمی‌رسد و سازمان صداوسیما کار خودش را می‌کند، دوم هم اینکه در قحطی فعلی نیروهای ارزنده، راهی برای ترمیم این نقطه‌ضعف وجود ندارد. این یکی را بردارند، آن یکی را می‌گذارند که شاید حتی ضعیف‌تر هم باشد.

همین حالا در شرایطی که انتقادها از جواد خیابانی بابت گزارش بازی تیم‌های ملی ایران و کره‌جنوبی فروکش نکرده بود، نوبت به پیمان یوسفی رسید که در بازی پرسپولیس و الهلال خودنمایی کند و در کانون توجهات قرار بگیرد! در هر صورت پیمان عزیز که بسیار هم دوست‌داشتنی است، شنبه‌شب گزارشی مثل همیشه داشت؛ پر از جملات طولانی و کلمات نامانوس. جمله‌ای که یوسفی الان شروع می‌کند، معلوم نیست کی و در کدام نقطه تمام خواهد شد. غیر از این، شوخی او با هواداران الهلال هم به هیچ‌وجه جالب از کار در نیامد. این گزارشگر تلویزیون با اشاره به تشویق پرشور تماشاگران در نیمه نخست، برای آنها ابراز نگرانی کرد که رفته‌رفته خسته شوند و شعر و ترانه کم بیاورند! این شوخی نه‌تنها بانمک نبود، بلکه یک اصل رایج در ورزشگاه‌های جهان را هم به استهزا گرفت. همه جای دنیا تماشاگران همین‌طور پرشور از دقیقه اول به تشویق تیم خود می‌پردازند. اتفاقا خوب است ما این فرهنگ را جا بیندازیم، نه اینکه به سخره بگیریم. بعد هم این حرف‌ها، مردم را یاد سکوهای خالی‌مانده ورزشگاه‌های ایران می‌اندازد و داغ دل فوتبالی‌ها را تازه می‌کند. همچنین بعد از تثبیت شکست پرسپولیس پیمان یوسفی سراغ همان حربه همیشگی گزارشگران تلویزیونی رفت و از مسائلی همچون جنگ نابرابر، رقیب چندملیتی و... سخن گفت. نه اینکه این استدلال‌ها غلط باشد، اما پرسپولیس قبلا به دفعات رقبای قدرتمند را برده و همین الهلال در دور گروهی چهار گل از استقلال تاجیکستان خورده بود. بنابراین خوب است بعد از چند دهه تکرار مکررات، کم‌کم روی علل و عوامل فنی و مدیریتی ناکامی‌ها متمرکز شویم. بس است دیگر این حرف‌های کلیشه‌ای.