سلام آقای وزیر!

به‌طور قطع وزیر ورزش تکالیف و ماموریت‌های بسیار زیادی دارد. هم در بحث ورزش همگانی و هم در حوزه ورزش قهرمانی، سیاهه مشکلات آن‌قدر زیاد است که حتی مرور تیتروار آنها هم از حوصله یک مطلب عادی و کوتاه خارج خواهد بود. نرخ مشارکت ایرانی‌ها در ورزش همگانی کم است، اضافه‌وزن کودکان یک چالش بزرگ برای آینده کشور به شمار می‌آید، در ورزش‌های پایه که سجادی هم از آنجا برخاسته، ضعیف هستیم و در سایر رشته‌ها نیز با کمبود شدید امکانات مواجهیم. معنی نمی‌دهد که مطبوعات نیم‌قرن پیش ایران گلایه دوچرخه‌سواران از کمبود پیست حرفه‌ای را بازتاب داده باشند و این گلایه در مطبوعات امسال هم به چشم بخورد! معنی نمی‌دهد که تیرانداز ما حتی فشنگ نداشته باشد و قایقران ایرانی با تمرین در بدترین شرایط ممکن راهی المپیک شده باشد. در این زمینه‌ها رساندن شرایط به یک «حداقل آبرومند» هم نیاز به مدیریتی طلایی و تاریخی دارد که امیدواریم سجادی از آن برخوردار باشد.

از همه اینها که بگذریم اما، فوتبال «ویترین» مدیریت در وزارت ورزش است. اینجا اتفاقا نیازی نیست کاری انجام شود؛ بلکه همه مترصد آن هستند که وزارت ورزش دست از یک کار بکشد و آن هم تیم‌داری حرفه‌ای است! آقا، خانم، عزیزان، بزرگواران؛ اداره پرسپولیس و استقلال توسط دولت همان‌قدر مضحک و عقب‌افتاده است که مثلا بارسلونا و رئال مادرید را به‌طور همزمان دولت اسپانیا اداره کند یا میلان و اینتر را دولت ایتالیا بچرخاند! فرض کنید به جای آنکه رئیس بارسلونا از دل انتخابات و با نظر اعضای رسمی این باشگاه برگزیده شود، طی حکمی از سوی وزیر ورزش اسپانیا در این منصب قرار بگیرد. باور کنید همه دنیا به چنین اتفاقی خواهد خندید. دیگر بس است هر چقدر دولت برای اداره سرخابی‌ها پول و وقت گذاشت و در ازای آن فقط توهین و تهمت شنید. هر وزیری عوض شد، همین‌ها را نوشتیم. دولت قبلی با قطعی‌ترین لحن ممکن مدعی بود پرسپولیس و استقلال پیش از آغاز دولت سیزدهم به بخش خصوصی واگذار خواهند شد، اما نشد. آیا ممکن است این طلسم بالاخره در دولت سیزدهم بشکند؟

می‌فهمیم که تمام اختیار در بحث خصوصی‌سازی پرسپولیس و استقلال دست وزارت ورزش و حتی دولت نیست. چه بسا حتی نگاه امنیتی هم در این مورد وجود داشته باشد، اما به خاطر خدا، به خاطر این دو تیم، حتی به خاطر خودتان هم که شده سرخابی‌ها را به طور دقیق و اصولی دست خود مردم بدهید. بگذارید پتانسیل آنها آزاد شود، مالکان جدید که هم‌خانواده دولت نیستند و بر سر تامین منافع خود با کسی تعارف هم ندارند، برای دریافت حق پخش تلویزیونی صداوسیما را تحت فشار بگذارند. از آن سو وزارت ورزش هم معاف از بد و بیراه‌ها و اتهام جانبداری از یکی از این دو تیم، می‌تواند به وظایف اصلی و اصولی‌اش برسد.