از این شبکه به آن شبکه
سوال اینجاست که مگر ما چقدر چهره جذاب داریم و مگر این مهمانان چقدر حرف برای گفتن دارند که پاسخگوی نیاز این همه شبکه و برنامه کلیشه‌ای باشند؟ الان در بحث مهمانان ورزشی، حضور بی‌پایان برادران فنونی‌زاده در برنامه‌های تلویزیونی رسما بین مردم و کاربران فضای مجازی تبدیل به «جوک» شده است. شما در هر ساعت از شبانه‌روز هر شبکه‌ای را که روشن می‌کنی احتمال دارد با مصاحبه آقا مرتضی یا آقا مهدی مواجه شوی. در همین یک هفته گذشته مهدی فنونی‌زاده مهمان حضوری دو برنامه زنده بوده و بدون اغراق نزدیک است تعداد دعوت از او به برنامه‌های مختلف در این سال‌ها سه رقمی شود. خب، مگر دو نفر آدم چقدر حرف دارند که بزنند؟ در نتیجه کار به‌جایی می‌رسد که آقا مهدی هفته گذشته مرحوم ناصر حجازی را متهم به ارائه پیشنهاد تبانی به مرحوم منصور پورحیدری در بازی استقلال و محمدان بنگلادش در سال ۹۰ میلادی می‌کند و آن الم‌شنگه به‌پا می‌شود. همین استاد یک‌بار دیگر هم در تلویزیون مدعی شده بود علی پروین در دربی معروف سال ۷۰ بعد از دریافت دو گل زودهنگام از استقلالی‌ها پیغام فرستاده که: «دیگر بیشتر از این به ما گل نزنید.» کسی از توجه به پیشکسوتان فوتبال بدش نمی‌آید، اما وقتی هر چیزی از حد و اندازه خارج می‌شود کار به اینجا می‌کشد. واقعا چرا تلویزیون کاری می‌کند که قافیه مهمانانش به تنگ بیاید؟
