ماموریتهای فوری و دشوار برای فدراسیون بدون رئیس
نگرانیم، نگران!
بدون تردید مهمترین مساله حال حاضر فوتبال ایران، شرایط وخیم و بلاتکلیف تیم ملی فوتبال است. حتما میدانید که تیم کشورمان در گروه سوم مرحله پیشمقدماتی جامجهانی ۲۰۲۲ بعد از عراق و بحرین روی پله سوم قرار گرفته است. از این گروه یک تیم بهصورت مستقیم به مرحله بعد صعود میکند و تیم دوم هم اگر در مقایسه با تیمهای دوم سایر گروهها وضع خوبی داشته باشد، شانس صعود خواهد داشت. این در حالی است که نگاهی به جدول بقیه گروهها نشان میدهد ما اگر دوم شویم، شانس زیادی برای بالا رفتن نخواهیم داشت؛ بنابراین چارهای جز صدرنشینی و جبران اختلاف پنج امتیازی با عراق در دور برگشت باقی نیست. دور برگشت از فروردینماه آغاز میشود؛ دو بازی برابر هنگکنگ و کامبوج در ماه اول سال و سپس دو بازی تعیینکننده برابر بحرین و عراق در خرداد. این در حالی است که تیم ملی ایران فرصت کوچکترین لغزشی ندارد و شاید ناچار باشد هر چهار بازی باقیمانده را با پیروزی پشت سر بگذارد؛ اما کدام تیم؟ تیمی که هنوز سرمربیاش را هم نمیشناسد! حتما میدانید که بعد از قطع همکاری با مارک ویلموتس، صاحب بعدی نیمکت تیم ملی هنوز مشخص نشده.مهدی تاج در این مدت، بهطور مرتب از مذاکراتش با گزینههای داخلی و خارجی خبر میداد، اما نهایتا توافق به دوره او قد نداد و حالا این بار بزرگ بر دوش سایر مدیران فدراسیون و از جمله بهاروند، مدیرجدید گذاشته شده است.کافی است این نکته را در نظر بگیریم که در صورت حذف ایران از مرحله پیشمقدماتی، فوتبال ملی کشور تا زمستان ۱۴۰۱ و جام ملتهای بعدی آسیا تعطیل خواهد بود. همین قدر هولناک!
این اما تنها گره کور این روزهای فدراسیون نیست؛ چه اینکه خود ویلموتس و شکایتش به فیفا هم تبدیل به یک پروژه عذابآور دیگر شده است. پرونده حقوقی همکاری ما با مربی بلژیکی هنوز بسته نشده و هر دو طرف علیه هم به فدراسیون جهانی شکایت بردهاند. حالا که گفتیم فیفا، این نکته را هم اضافه کنیم که رئیس فدراسیون جهانی یعنی جناب اینفاتینو اخیرا تاکید کرده به زودی دوباره به ایران سفر خواهد کرد تا مطمئن شود زنان برای تماشای مسابقات لیگی هم قادر به حضور در ورزشگاه خواهند بود. دفعه قبل در بازی ساده ملی با کامبوج، امکان حضورمحدود زنان فراهم شد،اما تکراراین ماموریت دریک بازی مهم باشگاهی سخت است و البته برای فدراسیون بدون رئیس، سختتر!