عالیشاه اوت شد

او که نیم‌فصل اول جزو خوب‌های تیم بود و حتی عنوان بهترین پاسور لیگ را هم به خود اختصاص داد، بعد از حضور بازیکنان جدید در پرسپولیس به حاشیه رانده شد. رقیب اصلی او در ترکیب مهدی ترابی است و طبعا سخت بود که انتظار داشته باشیم برانکو، عالیشاه را به ترابی ترجیح بدهد. به این ترتیب کاپیتان سوم سرخ‌ها چند بازی بیرون ماند، اما نتوانست این موضوع را تحمل کند. او قرار بود در دقیقه ۷۰ بازی با پیکان به‌عنوان تعویض سوم وارد زمین شود، اما با مصدومیت محمد نادری این تعویض منتفی شد؛ هرچند نادری توانست به کار ادامه بدهد و تعویض سوم در لحظات پایانی نصیب سعید کریمی جوان شد. پس از آن امید که نتوانسته بود این موضوع را هضم کند، در مصاحبه‌ای مدعی شد نیمکت‌نشینی او دلایل جالبی دارد که در پایان فصل به آن اشاره خواهد کرد. کاملا قابل پیش‌بینی بود که این مصاحبه تهدیدآمیز برای عالیشاه گران تمام شود. در ساعات اولیه، امید با هجوم هواداران معترض در فضای مجازی مواجه شد. دیروز اما نوبت به خود برانکو رسید که در مورد او موضع بگیرد. سرمربی سرخپوشان ابتدا عالیشاه را از لیست بازیکنان تیم برای سفر به امارات و بازی با الاهلی عربستان خط زد و سپس در جمع خبرنگاران در این مورد گفت: «امید را به خاطر مصاحبه‌اش خط زدم. در مورد او تصمیمی خواهیم گرفت که به سود باشگاه باشد.» بلافاصله بعد از این اقدام نیز مسوولان باشگاه پرسپولیس به حمایت از سرمربی تیم پرداختند تا روشن شود کار برای امید عالیشاه بسیار سخت شده است.

این قصه تمام نمی‌شود

تجربه برخورد برانکو با بازیکنان معترض نشان می‌دهد امید عالیشاه شانس چندانی برای بازگشت به پرسپولیس ندارد. سیاهه بازیکنانی که مورد غضب برانکو قرار گرفتند و حتی با فریادهای چندده هزار نفری مردم در ورزشگاه‌ها هم بخشوده نشدند، بسیار طولانی است؛ از پیام صادقیان و محمد عباس‌زاده که شاید اولین قربانیان ایوانکوویچ بودند تا رامین رضاییان و محسن مسلمان. رضاییان پیش از یکی از مسابقات آسیایی پرسپولیس به خاطر درگیری با علی علیپور و سرپیچی از فرمان عذرخواهی سر میز شام کنار گذاشته شد. او پیش‌تر به خاطر دور زدن برانکو و پیوستن به ریزه‌اسپور ترکیه مورد غضب پروفسور قرار گرفته بود، اما توانست با اشک و آه و عذرخواهی‌های مکرر به تیم برگردد. با این وجود برانکو با اولین بهانه عذر او را خواست. مورد محسن مسلمان اما بسیار جالب‌تر بود؛ کسی که برانکو برای رد کردنش، حتی منتظر باز شدن پنجره هم نماند و در اوج نیاز به تمام موجودی‌اش او را کنار گذاشت. فصل مشترک عمده بازیکنانی هم که از پرسپولیس رانده شدند، فرو افتادن آنها در سراشیبی سقوط بود. با توجه به مجموعه این مسائل انتظار نمی‌رفت یک بار دیگر بازیکنی پیدا شود که در اقلیم برانکو دست از پا خطا کند، اما امید عالیشاه چنین کرد و به همان سرنوشت مبتلا شد. این موضوع به ویژه از آن جهت حائز اهمیت است که عالیشاه یک بار هم بین دو نیم‌فصل لیگ شانزدهم به‌طور مخفیانه و با نیت گذراندن خدمت سربازی از پرسپولیس به تراکتورسازی رفت، اما ظاهرا او از تجربه شخصی خودش هم درس نگرفته است.

اشتباه بزرگ

دیگر نیازی به بازگویی نیست که رفتار عالیشاه در انجام آن مصاحبه تا چه حد اشتباه بوده است، اما خطای بزرگتر او را می‌توان نادیده گرفتن شرایط ادامه فصل از سوی این بازیکن دانست. واقعیت آن است که پرسپولیس تا پایان اردیبهشت هر چهار روز یک بار باید بازی کند و با این وضعیت، حتما به نفرات ذخیره هم بازی می‌رسد. امید می‌توانست روی نیمکت آرام بگیرد و منتظر فرصتی برای اثبات توانایی‌هایش باقی بماند؛ کاری که سیامک نعمتی انجام داد و در بازی با پیکان مزد بردباری‌اش را گرفت. امید اما روش دیگری را برگزید و به نفع رقبا جا خالی داد.