گران باحکمت

دو روایت متفاوت

دیروز حمیدرضا گرشاسبی، سرپرست موقت باشگاه پرسپولیس در بخشی از مصاحبه‌اش با رادیو ورزش مطالب عجیبی را در مورد تمدید قرارداد برانکو به زبان آورد: «رک و پوست‌کنده این است که برانکو از دو فصل قبل مبلغی از قراردادهایش باقی مانده، البته او در این فصل خوشبختانه طلبی ندارد. خود برانکو می‌گوید حاضرم قرارداد سفید امضا کنم، اما ما از نظر حرفه‌ای گفتیم که ابتدا بدهی‌هایت تسویه می‌شود و بعد از تسویه‌حساب قرارداد امضا می‌کنیم تا دل شما هم صاف شود. خودش گفت محکم‌تر از قبل در پرسپولیس هستم و از این تیم جدا نخواهم شد. به‌زودی تسویه‌حساب کامل می‌شود و سپس قرارداد امضا خواهد شد.» این در حالی است که به‌طور همزمان خبرگزاری مهر از دخالت وزارت ورزش در این پروژه خبر داده و در گزارشی کوتاه نوشته است: «معاونت حقوقی باشگاه پرسپولیس قرارداد جدید برانکو ایوانکوویچ را تنظیم کرده است تا سرمربی این تیم دو سال دیگر به فعالیت خود ادامه دهد. این قرارداد در اختیار حمیدرضا گرشاسبی قرار گرفت تا وی آن را بررسی کند. سرپرست باشگاه پرسپولیس هم تصمیم دارد ظرف همین روزها، کپی قرارداد را به دست وزیر ورزش و جوانان برساند تا تایید نهایی را از مسعود سلطانی‌فر بگیرد.» به این ترتیب اگر روایت دوم درست باشد، روشن است که قرارداد سفیدی در کار نبوده و توافق مالی هم صورت گرفته، اما باشگاه مترصد تایید این توافق از سوی وزیر ورزش به‌عنوان رئیس مجمع است تا فردا مشکلی از این بابت به‌وجود نیاید.

چرا باید سفید امضا کند؟

اظهارات تازه گرشاسبی اما موجی از تعجب را بین هواداران و مخاطبان فوتبال به‌وجود آورده است. سرپرست موقت باشگاه درحالی از آمادگی برانکو برای همکاری «سفیدامضا» سخن گفته که دوره این حرف‌ها بین بازیکنان و مربیان ایرانی هم گذشته، چه رسد به یک مربی حرفه‌ای و موفق که هم رزومه قابل‌اعتنایی دارد و هم به هر حال پیشنهادهای جسته و گریخته‌ای برای او می‌رسد. در این شرایط باید پرسید اصولا برانکو چرا باید با پرسپولیس قرارداد سفید ببندد؟ او البته زیاد اهل چک‌وچانه زدن و دندان‌گردی در مسائل مالی نیست، اما در عین حال اصلا مربی ارزانی به‌حساب نمی‌آید. برانکو در لیگ شانزدهم (فصل گذشته) با دستمزدی حدودا دو میلیارد و ۲۰۰میلیون تومانی با اختلاف گران‌ترین مربی لیگ بود و البته دستاوردهایش نشان داد ارزش این پرداختی را داشته است. او همان زمان در توضیح رقم قراردادش گفته بود فقط با نصف قیمت واقعی‌اش در ایران کار می‌کند. این درحالی است که هنگام عقد قرارداد برای لیگ شانزدهم، برانکو هنوز پرسپولیس را قهرمان نکرده بود، پس حالا قطعا قیمتش از آن زمان هم بیشتر است و طبعا در چنین فضایی حرف زدن از قرارداد سفید یا چیزهایی شبیه این، نادیده گرفتن بلوغ افکار عمومی است.

گران‌های باحکمت

چه برانکو و چه کی‌روش سرمربیانی هستند که دستمزد بالایی از طرف قرارداد ایرانی دریافت می‌کنند، اما قاطعانه می‌توان به آنها لقب گران‌های باحکمت را داد. پرسپولیس بدترین فصل تاریخ معاصرش را با حمید استیلی شروع کرد که قراردادش با این باشگاه فقط ۳۰۰میلیون تومان ارزش داشت. هافبک پیشین سرخ‌ها که تعصبش در دوره بازیگری زبانزد بود، احتمالا با این قرارداد ارزان هم سعی کرده بود بار دیگر علاقه‌اش به باشگاه را نشان بدهد، اما واقعیت این است که در چنین پست‌هایی، تخصص و مهارت بیش از تعصب و دلبستگی به‌کار می‌آید. نتیجه هم آن بود که پرسپولیس بعد از پرداخت آن رقم نازل به استیلی، ناچار شد در ادامه فصل یک پرداختی قابل‌توجه هم به مصطفی دنیزلی داشته باشد تا شاید آب رفته به جوی برگردد، اما برنگشت. درست مثل تیم ملی که سه دوره متوالی دست مربیان ایرانی با دستمزد به مراتب کمتر از کی‌روش بود، اما آنها جز سرخوردگی و ناکامی ارمغان دیگری برای تیم کشورمان نداشتند. در عوض کی‌روش با همین دستمزد بالا، هم به فوتبال ایران عزت داد و هم با دو صعود متوالی به جام‌جهانی مجموعا پاداشی بیش از ۲۰میلیون دلار از حساب فیفا برای فوتبال ایران کسب کرد که کل هزینه‌های خودش و همکارانش را پوشش می‌داد.