واقعا هم حیف شد آقا کریم!
آقا کریم که از ستارگان نسل دوستداشتنی ۱۹۹۸ بود، در همان حوالی حضور در تیمهایی مثل آرمینیا بیلهفلد آلمان و چارلتون انگلستان را تجربه کرد، اما بر خلاف علی دایی و مهدی مهدویکیا چندان این موقعیت را جدی نگرفت و زود به ایران برگشت. آن زمان گفته میشد دلیل بازگشت زودهنگام باقری این بود که نتوانسته بود زبان یاد بگیرد، اما خودش روایت دیگری دارد: «به خاطر اتفاقات و تصمیمات اشتباهی که خودم گرفتم برگشتم. ربطی به اینها نداشت. تا جایی که توانستیم، جلو رفتیم. خودتان میدانید فوتبال اروپا سختیهای خودش را دارد. بهانه نمیآوریم اما میتوانستیم بهتر از این باشیم که نشد.» واقعا هم حیف شد. باقری از هر نظر یک استثنا برای فوتبال ایران بود؛ هافبکی همهچیز تمام با شوتهای سرکش، ضربات سر قدرتمند، پاسهای قطری دقیق و شم گلزنی بسیار بالا. کاش او در جوانی اشراف امروز را داشت و بیشتر در اروپا دوام میآورد.