کوچ ستارگان فوتبالمان ادامه دارد
هر سال، فقیرتر از پارسـال!
پرسپولیس در هفته اول لیگ نخبگان آسیا در حالی برابر الاهلی عربستان شکست خورد که تنها گل بازی را فرانک کسیه، ستاره سابق میلان روی پاس ریاض محرز، ستاره پیشین منچسترسیتی به ثمر رساند. بعد هم سرخ‌پوشان هر چه حمله کردند به جایی نرسیدند. آنها در همین بازی موقعیت‌های فراوان گلزنی را از دست دادند که یکی از دلایلش، تفاوت سطح فورواردهای این تیم با حریف بود. همین قصه در مورد سایر رقبای عربی هم وجود دارد؛ از النصر با کریس رونالدو و الکس تلس و لاپورته و تالیسکا و بروزوویچ تا الهلال با سالم الدوساری و نیمار و میتروویچ. طبیعی است که رقابت با این تیم‌ها کار آسانی نیست و البته هر فصل سخت‌تر هم می‌شود. نشان به این نشان که فوتبال ایران در حفظ ستارگانش موفق نیست و هر فصل شاهد کوچ تعداد دیگری از بازیکنان اثرگذار لیگ باشگاهی کشورمان هستیم.
همین روزها در مقیاس وسیع در مورد جدایی اوستون اورونوف از پرسپولیس سخن گفته می‌شود؛ ستاره ازبکستانی که فصل گذشته عملکرد بسیار خوبی در جمع سرخ‌پوشان داشت، اما این فصل عمدتا مصدوم بوده و حتی یک گل هم نزده یا نساخته. طبیعتا حفظ یک بازیکن در این وضعیت باید ساده‌تر باشد، اما می‌بینیم که پرسپولیس برای نگه داشتن اورونوف دائما مصدوم هم مشکل دارد و حتی گفته می‌شود مدیران باشگاه درصدد هستند برای جلوگیری از جدایی رایگان این بازیکن در پایان فصل، در زمستان او را به فروش برسانند. وقتی به گذشته نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که همین شرایط وجود داشته است؛ چنان که سپاهان ناچار شد شهریار مغانلو، آقای گل دو فصل پیاپی لیگ برتر را از دست بدهد و شاهد حضور او در تیم پایین جدولی الاتحاد کلبا در لیگ امارات باشد. او در این تیم همبازی مهدی قائدی شده که خودش ستاره استقلال بود، اما با انگیزه کسب درآمد بیشتر به امارات رفت و البته ضلع سوم این مثلث را هم حالا سامان قدوس تشکیل می‌دهد؛ سه بازیکنی که اخیرا حضورشان در روز ملی امارات با لباس و پرچم رسمی این کشور خبرساز شده است.
تصور کنید امروز پرسپولیس به جای همه هافبکهای دفاعی‌‌اش فقط احمد نوراللهی را داشت و مغانلو و قائدی هم برای سپاهان و استقلال توپ می‌زدند؛ آیا واقعا عملکرد نمایندگان‌مان در آسیا اندکی بهتر نمی‌شد؟ یقینا همین اتفاق رخ می‌داد. جذب ستاره‌های گران‌قیمت بین‌المللی پیشکش؛ فوتبال ایران حتی در حفظ برخی بازیکنان موثر خودش هم موفق نیست و از آن‌سو پروژه جوان‌گرایی هم به خوبی دنبال نمی‌شود تا روز به روز شاهد تحلیل رفتن قوا در این حوزه باشیم. اتفاقا اغلب بازیکنانی هم که پیشنهاد خارجی دارند، رفتن و توپ زدن برای دلار هفتاد هزار تومانی را ترجیح می‌دهند و باید پذیرفت تقریبا همه آنهایی که مانده‌اند، از جای دیگری پیشنهاد نداشته‌اند؛ واقعیتی تلخ!
