بردهای ناپلئونی، مرهم زخمهای سرخابی
«یک-هیچ»های شفابخش؟
گاریدو و فرار از فشار
کم نبود تعداد کسانی که بعد از پایان بازی پرسپولیس و گلگهر، از کیفیت نمایش سرخپوشان انتقاد کردند و آن را قهرمانانه ندانستند. با این حال بیگمان باید گفت پرسپولیس روی کاغذ نتیجه خوبی گرفت. آنها برابر تیمی که در کل فصل فقط ۲ گل خورده بود، چند موقعیت مسلم گلزنی خلق کردند و نهایتا با ۳ امتیازی به تهران بازگشتند که این تیم را در زمره مدعیان جدی کسب عنوان قهرمانی قرار داد. حالا شمار امتیازات پرسپولیس از ۹ بازی لیگی به ۲۰ رسیده؛ یعنی بهطور میانگین ۲.۲۲ از هر بازی که کاملا معدل لازم برای قهرمانی است. بله؛ پرسپولیس در این بازی هم –مخصوصا در وقت دوم- فوقالعاده نبود و در دقایق زیادی تحت تاثیر نمایش هجومی حریف قرار گرفت، اما این مساله باعث نمیشود ارزشهای سه امتیاز کلیدی سرخپوشان فراموش شود. با همه انتقاداتی که درست یا غلط به گاریدو وارد میشود، او حداقل در لیگ توانسته نتایج خوبی با پرسپولیس به دست بیاورد و این در حالی است که مثلا کار دو مدعی دیگر یعنی استقلال و سپاهان به تغییر مربی کشید. بهطور کلی پرسپولیسیها دو راه پیشرو دارند؛ اینکه فشار بیامان را روی کادر فنی حفظ کنند، تیم را به حاشیه برانند و فرصت بهبود احتمالی و جا افتادن محصول گاریدو را از او بگیرند، یا اینکه با غر و لند کمتر، منتظر باشند این مربی هر چه در چنته دارد رو کند. شاید حتی در این صورت هم مرد اسپانیایی نتواند نمره قبولی بگیرد، اما حداقلش این است که وقت کافی داشته و بعدا جایی برای حسرت باقی نمیماند.
موسیمانه و آغاز تراپی
برتری تیم فوتبال استقلال برابر مس رفسنجان هم بسیار مهم بود؛ آنقدر که بعد از مسابقه برخی بازیکنان این تیم از شدت ذوق اشک ریختند. بیگمان چنین گریهای ناشی از صعود به رده دهم جدول نیست؛ به خاطر پاره شدن نوار ناکامیها و تزریق دوباره روح زندگی به کالبد استقلال است. این تیم روزگار بسیار بدی را پشت سر گذاشت و برای نخستینبار در تاریخ باشگاه متحمل 5 شکست پیاپی شد. موسیمانه، سرمربی جدید و آفریقایی استقلال در توضیح این وضعیت گفته بود: «تراپی ما برد است. فقط به یک برد نیاز داریم تا شرایطمان بهتر شود. یک برد میخواهیم تا ارزش کارهایی که انجام میدهیم معلوم شود.» بنابراین روشن است که برتری برابر مس رفسنجان چقدر برای بازیکنان و کادر فنی اهمیت داشت؛ حتی اگر نمایش استقلال در این دیدار نیز چنگی به دل نزده باشد. بهطور کلی از دو تیم فوتبال خوبی ندیدیم و در پایان مسابقه امید گلهای 0.36 و 0.25 برای استقلال و مس ثبت شد، اما در این مقطع فقط کسب سه امتیاز و رهایی از این وضعیت برای استقلال مهم بود. به علاوه موسیمانه در اقدامی تحسینبرانگیز نشان داده از جسارت بازی دادن به جوانان برخوردار است. پاداش این دل و جرات او را، ابوالفضل زمانی داد و البته امیرعلی صادقی و مجتبی هاشمینسب هم برای دقایقی به میدان رفتند. این، میتواند نوید آیندهای درخشان را برای استقلال بدهد.