وابستگی جنوب‌آسیا به سوخت‌های فسیلی
اکنون و در بحبوحه رشد اقتصادی قوی، منطقه جنوب‌شرق آسیا، برای تامین حدود ۸۰درصد از انرژی مورد‌نیاز خود به زغال‌سنگ، نفت و گاز اتکا دارد و سهم انرژی‌های تجدیدپذیر کمتر از یک‌پنجم کل انرژی مصرفی است. بنی سوریادی، معاون مدیر اجرایی مرکز انرژی آسه‌‌‌‌آن(ACE) در اجلاس بخش پایین‌دستی آسیا که در خلال کنفرانس هفته بین‌المللی انرژی سنگاپور (SIEW) برگزار شد، گفت: آسیای جنوب‌شرقی تنها به ۱۶درصد از انرژی‌های تجدیدپذیر در ترکیب انرژی فعلی خود دست‌یافته که بسیار کمتر از هدف ۲۲درصدی تا سال۲۰۳۵ است. وی توضیح داد: توسعه اقتصادی و عدم‌قطعیت‌‌‌‌های ژئوپلیتیک در ناتوانی منطقه برای دستیابی به ترکیب انرژی هدف‌گذاری‌‌‌‌شده، نقش داشته‌است.
معاون مدیر اجرایی مرکز انرژی آسه‌‌‌‌آن (ACE) گفت: انتظار می‌رود آسیای جنوب‌شرقی در سال۲۰۳۰ به چهارمین اقتصاد منطقه‌ای بزرگ جهان تبدیل شود. سوریادی تاکید کرد: با توجه به این شرایط، انتظار می‌رود فناوری جذب و ذخیره‌سازی کربن به منطقه آسیای جنوب‌شرقی کمک کند تا ضمن تضمین امنیت انرژی، به هدف خالص انتشار صفر دست‌یابد. از نظر کارشناسان حاضر در نشست یادشده، «فناوری جذب و ذخیره‌سازی کربن مقرون‌‌‌‌به‌‌‌‌صرفه‌‌‌‌ترین» پشتیبانی برای امنیت انرژی در منطقه خواهد بود، در عین‌حال توسعه این فناوری و گذار به انرژی پاک به حمایت مالی و فنی قابل‌‌‌‌توجه، همچنین همکاری‌های بین‌المللی نیاز دارد. چالش‌های اصلی پیش‌روی کشورهای جنوب‌شرقی آسیا در اجرای پروژه‌های جذب و ذخیره‌سازی کربن شامل هزینه‌های بالای جذب و انتقال کربن و سودآوری پروژه‌ها است، از این‌رو حمایت دولتی برای اجرای این پروژه‌ها مورد‌نیاز است.
معاون مدیر اجرایی مرکز انرژی آسه‌‌‌‌آن گفت: برای تشویق سرمایه‌گذاری بیشتر در فناوری جذب کربن، ممکن است از دولت‌ها خواسته شود وارد عمل شوند و یارانه پرداخت کنند، همان‌طور که هم‌اکنون در اروپا چنین است.
