قیمت زغال ککشو و آینده صنعت فولاد جهان
تلاقی رویدادهای ذکرشده به افزایش قیمت زغال ککشو کمک کرد. قیمت زغال ککشو سخت (HCC) از اکتبر۲۰۲۰ روند صعودی خود را آغاز کرد و در اکتبر سال۲۰۲۱ به سطح ۶۰۰دلار بر تن (CFR چین) رسید. در اکتبر سال۲۰۲۱، زغالسنگ ککشو بیش از نیمی از هزینه مواد خام موردنیاز برای تولید یک تن فولاد از طریق کورهبلند را به خود اختصاص داد که طبق استانداردهای تاریخی اتفاقی نادر محسوب میشود. تاریخچه تغییرات قیمتهای زغالسنگ ککشو، مانند سایر کالاها نشاندهنده وجود افزایش شدید در گذشته این ماده اولیه بوده است. سیل کوئینزلند در سالهای۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ بخش قابلتوجهی از عرضه جهانی زغال ککشو را از بین برد و منجر به قیمتهایی شد که به بیش از ۳۵۰دلار بر تن در استرالیا رسید.
همچنین توفان دبی (Debbie) در سال۲۰۱۷ نیز به زیرساختهای استرالیا آسیب رساند و منجر به افزایش دوباره قیمتها شد. با این حال پس از این افزایش، قیمتها ظرف چندماه به سطوح قبلی بازگشتند.
به نظر میرسد، وقوع رویدادهای مشابه در آینده امکان افزایش قیمت زغال ککشو را باعث شود. کاهش سرمایهگذاریهای در معادن زغال ککشو با توجه به نگرانیهای مربوط به استانداردهای زیستمحیطی جهانی، همچنین ممانعت سرمایهگذاری از سوی بانکها و دولتها در آینده انتظار وقوع این مهم را قویتر از پیش خواهد کرد. کاهش تمایل سرمایهگذاران نسبت به سرمایهگذاری در معادن زغال ککشو به دلیل انتظارات جهانی بر کاهش تدریجی بهرهگیری از تولید فولاد خام به روش کورهبلند (برای تولید فولاد) در آینده بازار این ماده اولیه را تحتتاثیر قرار خواهد داد. بدین ترتیب در صورت کاهش عرضه با سرعت بیشتر در مقایسه با تقاضا، قیمتها میتواند با افزایش همراهشود، میتوان اینگونه بیان کرد که کالاهایی که بازار آنها در زنجیره تامین با مشکلاتی همراه هستند، به نسبت دارای پرمیوم قیمت بالاتری بوده، چراکه تولیدکنندگان برای حفظ تولید خود باید برای مقادیر کمتری از مواداولیه رقابت کنند.
در آینده در دسترسبودن مواداولیه و هزینه هیدروژن (و برق تجدیدپذیر مورداستفاده در تولید آن) نقش کلیدی در تعیین میزان متکیبودن تولید فولاد جهانی به روش کورهبلند و کک دارد. هرگونه عدمتعادل مجدد در بازار میتواند منجر به کاهش ظرفیت واقعی و طولانیمدت در بازار زغال ککشو شود که منجر به افزایش قیمتهای جهانی شود، در نتیجه فناوریهای جایگزین زودتر مقرونبهصرفه میشوند، که بهطور بالقوه میتواند انتقال از روش تولید کورههای بلند را تسریع کرده و تقاضا برای زغالسنگ متالورژیکی را با سرعت بیشتری کاهش دهد. زمان وقوع این روند میتواند با نوسانات و همچنین عدمتعادل جهانی همراه باشد، زیراکه روند حرکت و پویاییهای منطقهای مرتبط با فشارهای کربنزدایی متفاوت بوده و بهتبع آن این مساله بر تقاضای کلی برای زغالسنگ تاثیر دارد. از اینرو، فولادسازان باید اثر افزایش طولانیمدت قیمت زغالسنگ را بهعنوان بخشی از برنامهریزی خود درنظرگرفته و برنامههای خود را با تکامل پیامدهای آن تنظیم کنند.
نهتنها صنعت فولاد بلکه سایر صنایع وابسته به این صنعت نیز بهتبع افزایش قیمتها و تغییرات عرضه تحتتاثیر قرار خواهند گرفت. نمیتوان تغییرات قیمت این ماده اولیه را بر صنعت فولاد و گذار به سمت تولید فولاد سبز و همچنین قیمتگذاری بر ارزش سنگآهن را نادیده گرفت. افزایش قیمت زغالسنگ ککشو در چارچوب دو سناریو میتواند بهصورت پویا بر بازار سنگآهن موثر باشد. در یک سناریو، اگر بتوان تقاضای کل برای سنگآهن را تنها با سنگآهن با عیار بالا تامین کرد، این احتمال وجود دارد که قیمت سنگآهن معیار (یعنی ۶۲درصدی CFR چین) ثابت باقی بماند، با این حال تخفیف قیمت برای سنگمعدن با عیار پایین بهطور قابلتوجهی افزایش مییابد و بهطور بالقوه تولیدکنندگان این نوع از سنگآهن از بازار خارج خواهند شد. در سناریوی جایگزین، اگر برای پاسخگویی به تقاضای کلی به سنگآهن با عیار پایین نیاز باشد، قیمت سنگآهن معیار میتواند به میزان قابلتوجهی افزایش یابد، بهطوری که تولـــیدکنندگان عـــیارپاییـــن بهعـــنوان تامینکنندگان حاشیهای در بازار باقی خواهند ماند.
هر دو سناریو در واقع بیانکننده این موضوع است که تولیدکنندگان سنگآهن را به سمت تولید با عیار بالا سوق دهد. بهعلاوه، سناریوی دوم فشار هزینه بیشتری را بر فولادسازان کورهبلند وارد میکند، زیرا قیمت سنگآهن بالا نگهداشته میشود. از آنجا که انتظار میرود بازار سنگآهن در پنج تا ۱۰سال آینده همچنان تحتفشار باشد، سناریوی دوم به احتمال زیاد در کوتاهمدت و میانمدت رخ خواهد داد، زیرا سنگآهن کمعیار همچنان برای پاسخگویی به تقاضا موردنیاز است، با این حال در درازمدت انتقال به سمت سناریوی اول وجود خواهد داشت، زیرا اکثر پروژههای سنگآهن آتی موادمعدنی با عیار بالا تولید خواهند کرد. تغییر مسیر تولید فولاد به سمت تولید فولاد سبز ناگریز بوده، بهعنوان مثال، در اروپا این اتفاق بین سالهای۲۰۳۰ تا ۲۰۴۰ تخمین زده شده است. نیاز به بازسازی کورههایبلند فولادسازی تقریبا هر ۱۰ تا ۱۵سال با هزینهای که بین ۱۰۰ تا ۳۰۰میلیون دلار لازم است که انجام شود، و همه عوامل تصمیمگیری روشنی را برای فولادسازان در آینده ارائه میدهد، بهطوریکه آنها باید هزینه فناوریهای نوظهور مانند هیدروژن را جدیتر از گذشته ارزیابی کرده و آن را عملی سازند. بهطور کلی، افزایش اخیر قیمت زغال ککشو به دلیل مجموعهای از رویدادهای منحصربهفرد ایجاد شده است، با این حال این بدان معنا نیست که این اتفاق بینش مفیدی در مورد صنایع فولاد و سنگآهن در آینده ارائه نخواهد داد. قیمتهای بالا و مداوم زغالسنگ ککشو، انتقال صنعت فولاد بهجایگزینهای سبزتر را تسریع خواهد کرد و در عین حال پویایی قیمت سنگآهن را نیز بهشدت تحتتاثیر قرار خواهد داد. شرکتهای درگیر در این بازارها باید برای سناریوی احتمالی برنامهریزی کرده که در آن افزایش قیمت زغالسنگ ککسازی میتواند به یک امر عادی تبدیل شود.