یک عضو شورای شهر تهران درباره جای خالی «تذکر به شهرداری» در کارنامه‌‌اش و ماجرای پرهیز از اقدامی که معمولا سایر نمایندگان مردم در مجلس و شورای‌شهر، در طول خدمت‌شان انجام می‌دهند، به سابقه حضورش در شهرداری و ارتباط سریعی که می‌تواند هنگام پیگیری مشکلات شهر، با مدیران شهرداری برقرار کند، اشاره کرد و گفت: همین سوال را یکی در جمعی از من پرسید و دیگری به جای من پاسخ داد: «این می‌رود همه این بحث‌ها را پیگیری می‌کند و از مبنا حلش می‌کند».

احمد دنیا‌مالی معاون سابق شهردار تهران و عضو کنونی شورای شهر درباره اینکه چرا او در دوره چهارم شورا، تنها عضو «بدون‌تذکر» معرفی شده و تاکنون هیچ تذکر کتبی یا شفاهی خطاب به شهرداری تهران نداده است، گفت: تذکر برای آدم‌هایی است که نمی‌توانند مشکلات را حل کنند. این خیلی بد است که من قبل از اینکه مشکلی را با شهرداری مطرح کنم بیایم آن را در صحن بگویم. شکل حرفه‌ای‌ آن است که من قبل از تذکر، ابتدا موضوع را به مدیر مربوطه بگویم، بنویسم و پیگیری بکنم و تلاش کنم این مشکل حل شود. اما اگر یک جایی دیدیم کار جلو نمی‌رود، حتما باید تذکر داد. به اضافه اینکه من می‌دانم وقتی یک مشکلی پیش می‌آید به چه کسی زنگ بزنم و از طریق چه کسی پیگیری کنم تا مشکل حل ‌شود.

دنیا مالی در ادامه گفت‌وگوی خود با خبرگزاری‌مهر درباره میزان آمادگی شهر تهران در برابر بحران‌های طبیعی همچون زلزله نیز تاکید کرد: این بحث‌ها یک وجهی نیست. نمی‌توانیم بگوییم که ما فقط در برابر زلزله آسیب‌پذیر هستیم. وضعیت شهر به عنوان یک موجود زنده، آسیب‌های زیادی را شامل می‌شود. الان شما خیلی راحت در مورد آب حرف می‌زنید، برخی از دوستان هم خیلی راحت در مورد این موضوعات اظهارنظر می‌کنند. به هر حال اینها باید براساس یک رفتار علمی باشد، نگران کردن مردم کاری را حل نمی‌کند. ضمن اینکه باز هم ما بگوییم هیچ خبری نیست، به نوعی رفتار غیرحرفه‌ای است. همه اینها باید مدل بشود، اگر زمانی یک زلزله‌ای در تهران بیاید ما بیشتر از اینکه نگران تکان خوردن زمین در تهران باشیم نگران قطع خدمات و زیر ساخت‌های شهری هستیم. اینکه آب و برق و گاز قطع شود و معابر بسته شود. ما باید تدابیری برای حل این مشکلات داشته باشیم. الان متولی این بحث وزارت کشور است. هلال احمر هم وظایفی دارد. حتی بر اساس قانون نیروهای نظامی هم وظایفی دارند. اگر تمام نهادهای مسوول جمع شوند به هرمی می‌رسیم که متاسفانه سرش به هم نمی‌رسد. همین موضوع آسیب پذیری ما را بیشتر می‌کند.