گزارش روزپنج‌شنبه «دنیای‌اقتصاد» درباره «سبقت منظم قیمت مسکن از قدرت خرید» که از روی تازه‌ترین اطلاعات مرکز آمار تهیه و منتشر شده بود، با بازتاب‌های جالبی از سوی مردم در فضای مجازی - سایت‌های اینترنتی- روبه‌رو شد. سایت «الف» دیروز این گزارش و آمار درج‌شده در آن مبنی بر افزایش ۵۰۰ هزار تومانی هر مترمربع قیمت مسکن در تهران در هر یک از ۴ فصل سال گذشته -جمعا متری ۲ میلیون تومان در کل سال۹۱- را به همراه نظر خوانندگان این گزارش منعکس کرد. در قسمت مربوط به «نظرخوانندگان» در سایت «الف»، یک نفر خواستار توضیح رییس‌جمهور درباره این گرانی شده و با اشاره به اینکه دولت دیگر افزایش بهای مسکن را نمی‌تواند به گردن تاثیرات جهانی یا تحریم بیندازد، تاکید کرده است که حتما و حتما نابلدی در رویا‌رویی با چنین اتفاق‌هایی سرمنشاء این موضوع بوده است. فرد دیگری در این سایت آمار مرکز آمار درباره میانگین قیمت متری ۳ میلیون تومانی واحدمسکونی در تهران را زیرسوال برده و گفته است: وقتی در بیشتر مناطق تهران قیمت آپارتمان بالای ۴ میلیون است، این میانگین ۳ میلیونی از کجا درآمده است؟ بازدیدکننده دیگر این گزارش در سایت «الف» این‌طور تحلیل کرده است که «سرمایه اصلی اغنیا در املاک غیرمنقول آنها است و نه در دولت احمدی‌نژاد نه در سایر دولت‌ها اقدام اساسی جهت کاهش یا کنترل قیمت مسکن به عمد انجام نشده است. واقعیت اینجا است که دولت‌ها تنها تا پیش از اخذ آرای مردم به فقرا و اقشار طبقات پایین جامعه نیاز دارند و پس از آن خود را متعهد به خدمت به اقشار غنی و پر قدرت می‌بینند، چرا که ثبات و بقایشان را در آن می‌بینند. بنابراین در جهت کاهش ارزش دارایی آنها اقدامی نخواهند کرد. کنترل و حتی کاهش قیمت مسکن و زمین امری ممکن و قابل اجراست اگر دولت‌ها واقعا چنین قصدی داشته باشند.» البته شخص دیگری هم با طبیعی خواندن افزایش قیمت مسکن، به نرخ سود سالانه ۲۰درصدی بانک‌ها اشاره کرده و گفته است وقتی بانک‌ها اینقدر سود سالانه می‌دهند، چطور می‌توان انتظار ثبات قیمت را داشت؟