رستوران‌‌ها به سمت فضایی عجیب به سبک Xing در شهر نیویورک پیش می‌روند.

مینا نساج: لوئیس برای ایجاد روشی پابرجا در طراحی ابداعی رستوران‌‌های نیویورک و استفاده شگفت‌آور از مصالح، مشهور شده است. اغلب این کارها با پلان‌های همکف عجیب در فضاهایی رو به زوال (مخروبه) و همراه با محدودیت فضا و بودجه کار شده‌اند. Xing رستوران آسیایی واقع در محله Hell's Kitchen منهتن، یکی از آخرین رستوران‌‌های فریبنده ای است که توسط LTLطراحی و موفق به کسب نشان افتخار معماری داخلی شعبه نیویورکAIA شد. Xing در زبان چینی به معنی «ستاره»، فضایی جذاب و مدرن است که از تضاد میان بافت‌ها و موجدار شدن جزئیات آن فضا پدید می‌آید. سطوح لمسی قوی نظیر چوب، سنگ و مخمل با قالب‌های آکریلیک رنگی که نور را در خود جای داده‌اند، موج دار می‌شوند. رستوران ۲۰۰۰ فوت مربعی حال حاضر Xingسابقا به‌صورت یک اغذیه‌فروشی و یک کارگاه در پشت آن بوده است. با وجود این که رستوران تنها ظرفیت ۵۰نفر را دارد، مالکان بر ایجاد محیطی باز که بتواند فضا را برای داشتن بار ویژه تطبیق دهد، تاکید دارند. با به کارگیری تکنیک کولاژ و کنار هم گذاشتن متریال‌های مختلف، فضا از چهار ناحیه مشخص و مرتبط به هم تشکیل می‌یابد که هر ناحیه توسط بافت ویژه‌ای تعریف می‌گردد. فضای بار جلو از سنگ است. فضای نشیمن جلویی نیز غرفه‌هایی است که دارای پوشش بامبو است.ناحیه دیگر، راهرویی شامل حمام و فضای انتظار است. سقف و دیوارهای این راهرو از آکریلیک(پلاستیک) رنگی به‌صورت خطی ساخته شده است و سقف یاد شده به داخل فضای غذاخوری جلویی امتداد یافته است. قسمت غذاخوری پشتی نیز از پانل‌های مخملی قرمز رنگ تشکیل شده است. از جلوی رستوران تا قسمت پشت آن مشتریان از میان فضاهایی که با سطوح سخت (چوب و سنگ) پوشانده شده‌اند، عبور می‌کنند. تا در صورت تمایل با گذر از قسمت عمومی، به محیط‌های ملایم تر (با پارچه) برای فضاهای خصوصی‌تر رستوران در قسمت انتهایی برسند.رستوران Tides یکی از کارهای بسیار موفق گروه LTL است. در این رستوران کوچک دریایی، LTL ترکیبات متفاوتی از بامبو را به نمایش می‌گذارد. اتاقک‌های ویژه نشیمن، صندلی‌ها و میزها، همگی از ترکیبات متمایز بامبو ساخته شده‌اند.قابل توجه‌ترین قسمت رستوران، سقف آن است. این سقف توسط بیش از ۱۲۰۰۰۰ قطعه بامبو تشکیل یافته است که با ایجاد تاثیر توپوگرافیک، یادآور خزه‌های دریایی است که البته به صورت وارونه ترکیب شده‌اند و بیشترین سطح رستوران با گنجایش ۲۰صندلی را می‌پوشانند. هزاران بامبو طلایی مایل به سبز در سقف، حلقه‌های خزه مانند در جریان جزر و مد را خاطر نشان می‌کنند. این قطعات در داخل یک سقف آکوستیکی که از تایل اسفنجی و جاذب صدا تشکیل یافته است، قرار گرفته‌اند. روشنایی‌های رستوران نیز داخل این سقف کاذب جای گرفته و با قابلیت تنظیم خود فضایی نظیر محیط داخل آب ایجاد می‌کنند.اتاقک‌های نشیمن از ترکیب دیوارهایی با پوشش فلزی، نورهای عمودی و بامبو تشکیل یافته‌اند و قطعات کف نیز در فرم اصلی و طبیعی خود کارگذاشته شده‌اند. پروژه مزبور به‌دلیل هزینه پایین حیرت‌انگیز آن نیز در خور توجه است.Lewis در خصوص این کار می‌گوید: کارفرمایان پروژه، Steven Yee and Allen Leung، قبل از شروع کار توسط ما نام Tides را داشتند و ما فقط راه‌های رسیدن به این نام را از طریق اشکال بصری مورد توجه قرار دادیم. وی همچنین خاطر نشان می‌سازد: ما دریافتیم که سقف می‌تواند محل انجام کارهای ابتکاری باشد و از خود پرسیدیم اگر ما شروع به انباشتن قطعات بامبو به‌صورت انبوه کنار هم کنیم ، چه اتفاقی روی خواهد داد؟ برای راحتی کار، قطعات بامبو در تایل‌های سقف در دفتر LTL قرار داده شده و بلوک‌ها به صورت آماده به رستوران انتقال یافتند. برای این کار ابتدا این قطعات رشته مانند بامبو را در چسب فرو برده، سپس به‌صورت مجزا برداشته و در داخل فوم قرار دادند. به‌طوریکه Lewis چنین کاری را تاسیسات هنری می‌نامد.

طراحی: ۲۰۰۴

ساخت: ۲۰۰۴- ۲۰۰۵

ابعاد: ۴۲۰ فوت مربع

فینالیست کلید طلایی طراحی داخلی، ۲۰۰۵

برنده جایزه طراحی داخلی مجله Contract، ۲۰۰۵

مورد تقدیر AR، Architecture Review، ۲۰۰۵