ساختمان مثلثی شکل
در سال 1990 هنگامی که بارسلونا تصمیم گرفت با حمایت یونسکو اولین گردهمایی فرهنگی را در جهان سازماندهی کند، پروژه‌ای فعلیت پیدا کرد که چهار ماه و پانزده روز محل برگزاری کنفرانس، گفتمان، کنسرت، نمایشگاه و دیگر رویدادهای برنامه‌ریزی شده بود.

یک ساختمان بتنی مثلثی شکل آبی رنگ که به صورت اسفنجی خیسانده شده در آب به نظر می‌رسد و با آسمان و دریای مدیترانه آمیخته شده است.
ساختمان محل گردهمایی در مکانی با شیب ملایم واقع شده است که این مکان بین خیابان‌های فرعی شهر در شبکه‌ای مستطیل شکل قرار دارد.
این ساختمان یک مثلث متساوی‌الاضلاع ۱۸۰ متری است که ستون‌های بتنی دارد. «دی مورون» و «هرزوگ» با مرتفع کردن ساختار زمین ساختمان یک فضای عمومی نفوذ پذیر را در قسمت زیرین به وجود آوردند که به عنوان ورودی ساختمان به کار می‌رود.مجموعه‌ای از حیاط‌های سرپوشیده که به این ساختار مرتفع منتهی می‌شوند با ایجاد تعاملی پیچیده بین فضاهای باز پوشانده شده و سطوح مختلف ساختمان محل گردهمایی، به طور مداوم زاویه‌های دید جدید ایجاد کرده ومیزان روشنایی را تغییر می‌دهد.این حیاط‌ها شکل‌ها و اندازه‌های بسیار متفاوتی دارند و مقادیر متفاوتی از مواد منعکس کننده در آنها به کار رفته است.
در بعضی از آنها تنها قطعه‌ای شیشه آینه‌ای ودر بعضی دیگر دیواری کامل از شیشه‌ها و فولاد طلایی به کار رفته است.دی مورون وهرزوگ می‌گویند: ما تصمیم گرفتیم به جای طراحی ساختمانی مستقل، در یک فضای عمومی باز، ساختاری را طراحی کنیم که خود به وجود آورنده این فضای عمومی باشد.این ملاحظات در نهایت منجر به پیشنهاد طرحی مثلثی شکل و برافراشته شد.


این شکل نه تنها به طور ایده‌آل مطابق با محیط پیرامون پروژه می‌باشد، بلکه کل فضای پروژه را در درون خود می‌پوشاند. این بهترین حالت واقع شدن این پروژه در این مکان است.علاوه بر فضای نمایشگاه، ساختمان دیگری نیز در مثلث آبی رنگ واقع شده است که دارای 3200 صندلی حضار است.قسمت ورودی ساختمان در زیر بامی قرار دارد که سطح زیرین این بام همچون آب‌هایی درخشان با موجی ملایم است که کاملا با صفحات مثلثی شکلی از فولاد ضدزنگ پوشانده شده‌اند.زمین‌ها چه در داخل و چه در خارج از آسفالت سیاه می‌باشند. در ورودی طلایی رنگ در قابی از شیشه قرار دارد که در قسمت بالا به طرف مثلث آبی رنگ برش می‌خورد.سطح شیشه‌ای خارجی که منعکس‌کننده آسمان است بام ساختمان را که با آب پوشانده شده و قسمت زیرین آن را که شکلی مانند آب‌های مواج دارد به هم متصل می‌کند.آبی که از بام جاری می‌شود در طول تابستان ساختمان را خنک نگه می‌دارد.
مساحت کل: ۴۵۰۰۰ متر مربع، تاریخ اتمام پروژه: سال ۲۰۰۴
برگرفته از سایت: www.bastami.ir ترجمه شده از سایت www.arcspace.com توسط زهرا جرجانی