معرفی ساختمان‌های معروف
برج‌های دوقلوی پتروناس
برج‌های دوقلوی پتروناس در مالزی از بلندترین برج‌های جهان به شمار می‌آیند که در ساخت آنها سبک خاصی از معماری به کار گرفته شده است. این برج‌ها در واقع به دلیل تلفیق معماری مدرن سنتی منحصر به فرد بوده و نماد کشور مالزی هستند. شاید این مساله خیلی رایج نباشد که یک بنا، نماد یا سمبل یک کشور یا ملت محسوب شود، اما بناهایی همچون برج ایفل در فرانسه، ساختمان ایمپایراستیت در ایالات متحده و برج‌های پتروناس در مالزی این گونه هستند.
برج‌های دوقلوی مالزی همزمان با شکوفایی اقتصادی قاره آسیا در مالزی واقع در کرانه اقیانوس آرام ساخته شدند. شرکت ملی نفت مالزی برای توسعه عملیات اجرایی خود نیاز به مقری جدید داشت که این امر در نهایت منجر به ساخت این برج‌ها شد.
به خاطر سبک خاص و جالب توجهی که در معماری این برج‌ها به کار رفته است، تصاویر آنها در فیلم‌ها، تلویزیون‌ها، کتاب‌ها و حتی بازی‌های کامپیوتری مورد استفاده قرار گرفته است. این برج‌ها به دلیل شیشه‌ای بودن دیواره، ظاهری پرزرق و برق دارند، اما در عین حال از ستون‌هایی کنگره‌دار تشکیل شده‌اند که به آنها جلوه‌ای زیبا و ملموس می‌دهند.
برج‌های دوقلوی پتروناس با یک پل هوایی که در طبقه ۴۲ نصب شده است به یکدیگر مرتبط می‌شوند.
این پل، ۱۹۲فوت طول و از سطح زمین ۵۵۸ فوت ارتفاع دارد و دو پایه موقعیت آن را ثابت حفظ می‌کند.
فضایی که برج‌های پتروناس اشغال می‌کنند به شکل یک ستاره ۸ گوشه با برجستگی‌های دایره مانند است که در آسیا و اسلام متداول است و در واقع سمبل صلح و رستگاری محسوب می‌شود. برای ساختمانی با این ویژگی‌های خاص چگونگی رفت و آمد مردم در اطراف آن مساله‌ای است که توسط طراحان این برج‌ها مورد توجه قرار گرفته است.
از ورودی اصلی این برج‌ها، افرادی که قصد دارند به طبقات زوج بروند می‌توانند سوار آسانسور شوند، کسانی هم که قصد رفتن به طبقات فرد را دارند می‌توانند با پله برقی یک طبقه بالا رفته تا سوار سری دوم همان آسانسورها شوند. به این ترتیب یک مجموعه آسانسور به دو طبقه همزمان می‌تواند سرویس دهد.
هر یک از این برج‌های ۸۸ طبقه، که در فاصله سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۸ ساخته شده‌اند زیر بنایی معادل ۲۱۸هزار متر مربع را به خود اختصاص داده‌اند. طراحان این برج‌ها «سزار پلی» و شرکایش بودند که پروژه ساخت این دو برج دوقلوی منحصر به فرد را در مرکز کوالالامپور پایتخت مالزی به مرحله اجرا درآوردند.
ساخت این برج‌ها۶/۱میلیارد دلار هزینه در برداشته است. این دو برج با ۳۲هزار پنجره و ۱۴۸۳ فوت (۴۵۲ متر) ارتفاع بلندترین بناهای دنیا به شمار می‌روند که البته در این مورد اختلافاتی وجود دارد. اگر بر بالای بالاترین طبقه برج سیرز (Sears) در شیکاگو بایستیم ۲۰۰ فوت بالاتر از آخرین طبقه برج‌های پتروناس خواهیم بود.
بلندترین طبقه برج‌های پتروناس ۱۲۴۲ فوت از سطح زمین ارتفاع دارد و بقیه بنا یک اثر معماری مخروطی شکل است. در حالی که ارتفاع بلندترین طبقه برج سیرز از سطح زمین ۱۴۵۰ فوت است، اما بالای این برج تنها آنتنی که ارتفاع برج را به ۱۷۳۰ فوت می‌رساند، قرار گرفته است. برخی معتقدند که برج‌های پتروناس چون در انتها به یک مخروط و نه یک آنتن ختم می‌شوند، بلندترین بناهای دنیا به شمار می‌آیند.
ساختمان «امپایراستیت - Empire State Building»هزار و چهارصد و هفتاد و دو (۱۴۷۲) فوت ارتفاع دارد حتی با وجود آن که ۲۲۲ فوت آن برای ارتباطات مورد استفاده قرار می‌گیرد.اگر بخواهیم طول آنتن‌هایی را که بر فراز برج‌ها نصب می‌شوند جزو ارتفاع کلی بناها به حساب آوریم، برج مخابراتی CN تورنتو در کانادا هم در شمار بلندترین بناها باید محسوب شود. البته باید در نظر داشت که این برج بیشتر در وهله اول کاربرد مخابراتی دارد و بعد از نظر توریستی مورد توجه است. از طرفی برج تلویزیونی KTHI در بلنچارد واقع در شمال داکوتا با ۲۰۶۳ فوت ارتفاع بلندترین بنای ساخت بشر بر روی کره زمین است.
طرح برج‌های دوقلوی پتروناس در مالزی به دلیل بهره‌گیری از بالاترین فن‌آوری‌های روز در ساخت آن و تلفیق سبک معماری نوین و سنتی (الهام گرفته از فرهنگ ملی این کشور) جایزه دریافت کرده است.
در اجرای این طرح ابتکارات بسیاری انجام گرفته است. حتی در چگونگی کاربرد مصالح آن نیز مسائل خاصی رعایت شده است. طرح هندسی این بناها علاوه بر زیبایی، حداکثر فضای موجود را مورد استفاده قرار داده است و از بیشترین میزان در معرض نور قرار داشتن برخوردار است.
این بنا در واقع نماد و معرف پیچیدگی‌های جامعه امروزی مالزی و نشات گرفته از فرهنگ غنی این ملت است.
ارسال نظر