ای کاش کمی نظارت به جای عوارض و کاغذبازی
فرید قدیری -۶۲درصد از واحدهای مسکونی در کل شهرها و روستاهای کشور از سازه محکم برخوردار نیستند. آیا این آمار نگران‌کننده نیست؟این همه ساختمان‌سازی، این همه پروانه ساختمانی صادرشده، این همه مهندس ناظر، این همه مهندس ساختمان. پس چرا و چگونه خانه‌‌ها به این شیوه ساخته می‌شود؟
آیا مسوولان بخش مسکن و ساختمان از فاجعه‌ای که روز به روز بر پیکره آن افزوده می‌شود، آگاه و مطلع هستند یا خیر؟
یعنی هنوز برای خشت و گل‌سازی مجوز داده می‌شود؟
مگر اعطاکنندگان مجوز ساخت چنین ساختمان‌هایی تجربه تلخ بم را در ذهن نگه نداشته‌اند؟
ساخت و ساز روی اسکلت‌های بدون مقاومت خطری است که همواره جان و مال ساکنان این ساختمان‌ها را تهدید می‌کند.
خطر موقعی جدی می‌شود که گسل‌های زیر زمین در یکی از مناطق ایران فعال شود.
به قول یکی از دوستان که به تازگی برای فروش مسکن خود ۳۰روز کامل از صبح تا بعدازظهر مشغول عبور و مرور از ۷خان رستم شهرداری، دارایی و سازمان اسناد و املاک بوده است: «به جای این همه سختگیری، عوارض و کاغذبازی؛ ای کاش کمی هم در مقوله کنترل و نظارت بر ساختمان‌سازی جدیت وجود داشت».
ارسال نظر