خانهای زیر پل پارک وی
گره مسکن - مهدیس فرقانی: خانوادهای ۴ نفره به دلیل مشکلات مالی و یکسری بدشانسی از ۱۵ فروردین به زیر پل پارکوی نقل مکان کرده تا بلکه عبور و مرور مردم پایتخت باعث کمک به این خانواده آواره شود. در زیر پل پارک وی یک چادر مسافرتی کوچک در معرض دید همگان نمایان است اما این حس کنجکاوی است که سبب میشود در طی روز تعداد زیادی از مردم برای اطلاع از دلیل قرارگیری این چادر در زیر یکی از بزرگترین پلهای شمال تهران از نزدیک پرس و جو کنند. چادری که تمام راههای خروجی آن به بیرون با چند زیپ محاصره شده است.در داخل این چادر یک خانواده ۴ نفره سکونت دارند، زوج جوانی به همراه ۲ فرزند کوچک.جای تعجب دارد که تهران با آن همه عظمت و فراز و نشیب جایی نداشته باشد تا آنها مجبور به چادر نشینی شوند.
ماجرا از این قرار است که این خانواده در یکی از محلههای مولوی مستاجر بودند اما به علت خلافی که از سوی مستاجری دیگر که در همسایگی آنها صورت گرفته بود ملکی که آنها در آنجا سکونت داشتند توسط شهرداری منطقه مولوی پلمپ و صاحب خانه بعد از اطلاع از این وضع متواری شد که این مساله باعث از دست رفتن پول ناچیز آنها که برای ودیعه در اختیار صاحب خانه بود شد. این خانواده که هیچ مکانی برای گذران زندگی خود نداشتند مجبور شدند در خیابان چادر بزنند. آنها شنیده بودند افرادی در این اجتماع هستند که از وضع مالی خوبی بهرهمند هستند پس با این حساب امکان کمک به آنها برای تمام شدن این کابوس، در این مکان و منطقه بیشتر خواهد بود. آنها فقط یک نفر را به یاد دارند که برای کمک مالی به آنها مراجعه کرده است. آنها نمی دانستند که سقف آسمان شهر یکی است، اینجا با آنجا هیچ تفاوتی ندارد.این خانواده در روز ۱۵ فروردین به این مکان نقل مکان کردند. شهرداری منطقه یک هر روز به این خانواده برای ترک محل عمومی هشدار میدهد چرا که تنها دلیل آن ایجاد نمای زشت در انظار عمومی است و اینکه شهرداری راه حلی برای حل این مساله یا اقدامات لازم را برای برطرف کردن این مشکل انجام دهند فعلا اطلاعی در دست نیست.گشت شهرداری تهران در هنگام گشت زنی در حوالی پل پارک وی برای جمعآوری متکدیان متوجه حضور این چادر میشود که برای کسب اطلاع بیشتر از علت برپایی این چادر نزدیک و جویای این واقعه میشود.یکی از مسوولان شهرداری تهران خطاب به کمیته امداد نامه ای تحت عنوان کمک و حمایت از این خانواده برای حل این مساله اسفناک نوشته است که گویا کمیته امداد بعد از بررسی پرداخت یکمیلیون تومان به این خانواده را وعده داده است، اما حالا نزدیک به ۳۰ روز از این مساله و حدود ۲۸ روز از صدور این نامه میگذرد که بنا به گفته این زوج هنوز هیچ اقدامی از سوی کمیته امداد صورت نگرفته است و سرپرست خانواده به علت وضع نامناسب روحی روانی از پیگیری وضعیت عاجز است اما همسر او برای پیگیری حل مشکل خانواده خود هر روز مسافت زیادی را طی میکند به امید آنکه شاید آن روز دست پر به آغوش خانواده برگردد اما نتیجه این رفت و آمدها تا امروز بی حاصل بوده است.آنها هنوز امیدوارند که هر چه زود تر کمیته امداد به وعده ای که به آنها داده است عمل کند تا از این وضع پیش آمده رهایی یابند.
این زوج میگویند ما شرایط بسیار سختی را تحمل میکنیم چرا که هر چه باشد ما در بین اتوبان و خیابان زندگی میکنیم و گاهی اوقات نیمه شبها به دلیل رفتارهای نامناسب بعضی از رهگذران که از سلامتی روانی برخوردار نیستند عاجز هستیم. این مساله مطمئنا تنها مختص این محله نیست و همه جا در این وقت شب از امنیت برخوردار نیست اما به هر حال سرپناهی مثل خانه نداشتن و امنیت برای یک خانواده بسیار سخت و غیر قابل تحمل است.
مستاجران زیر پل پارکوی همچنان چشم به راه کمکی هستند که کمیته امداد به آنها وعده داده است.
ارسال نظر