فرید قدیری

سال‌ها است در خیلی از کشورها، افراد به جای آن که هزینه هنگفتی برای خرید ویلا در مناطق خوش آب و هوا و توریستی بپردازند، به روش مالکیت مشارکتی (Time Share) عمل می‌کنند. مالکیت مشارکتی مدلی از مالکیت زمانی متغیر در طول سال است که چند نفر به صورت گروهی با مبلغ بسیار پایین که ضرر زیادی ندارد و هزینه‌های استهلاک و تبدیل به احسن شامل آن نمی‌شود، یک ملک را به صورت مشاع در مالکیت خود گرفته و برای استفاده در محدوده زمانی خاص در هر فصل از آن بهره می‌برند. اما این همه جزئیات مالکیت مشارکتی نیست.

آیا در کشور ما که هزینه سفر و اجاره ویلا تقریبا در مقایسه با سایر کشورها پایین است و از همه مهم‌تر نرخ بهره‌های بانکی در کشورمان چند برابر سایر کشورها است، خرید مشارکتی ویلا آن هم برای اقامت حداکثر یک‌ هفته در سال صرفه اقتصادی دارد؟

پاسخ این پرسش به صورت محاسبه سود و زیان در زیر آورده شده است:

یک شرکت مجری فروش ویلا به روش مالکیت مشارکتی حاضر است ۴میلیون و ۲۰۰هزار تومان ودیعه بگیرد و بعد از ۶ ماه ویلا را برای استفاده یک هفته در سال واگذار کند. خریدار نیز باید علاوه بر مبلغ ودیعه تا ۴۸ ماه، ماهانه ۱۰۰هزار تومان قسط بپردازد.

در واقع فردی که این ویلا را خریداری می‌کند باید در طول نزدیک به ۵ سال (۵ سال بر اساس ۶ ماه انتظار تحویل بعد از عقد قرارداد و ۴۸ ماه پرداخت اقساط محاسبه شده است) مبلغی معادل ۹میلیون تومان بپردازد.

به ظاهر این مبلغ برای خرید مشارکتی ویلایی مثلا در شمال کشور، خیلی خوب و ارزان است. اما آیا هزینه سفر یک هفته‌ای به هر منطقه‌ای در طول ۵ سال ۹میلیون تومان می‌ارزد؟

برای پاسخ به این پرسش محاسبه زیر انجام شده است:

اگر فردی ۹میلیون تومان را برای ۵ سال در بانک سپرده‌گذاری کند بانک در طول هر سال حدود یک‌میلیون و ۷۰۰هزار تومان بهره خواهد داد.در این صورت این فرد با سالی یک‌میلیون و ۷۰۰هزار تومان می‌تواند بهترین ویلای مجهز و بزرگ را هر کجای کشور به مدت یک هفته اجاره کند و حتی با این رقم می‌تواند هزینه تفریح، خوراک و سایر هزینه‌های جانبی سفر را تامین کند. محاسبات فوق به خوبی نشان می‌دهد صرفه اقتصادی در ساده‌ترین روش سرمایه‌گذاری (سپرده‌گذاری نزد بانک‌ها) به مراتب بیشتر از حبس مبلغی (زیر ۱۰میلیون تومان) در ویلایی است که حداکثر فقط یک هفته در سال صاحب آن خواهید بود.