جای برجهای دوقلو در آمریکا «ساختمان مقاوم در برابر هواپیمای حامل سوخت» ساخته میشود
جزئیات ساخت «تجارتجهانی ۲»
محل برجهای دوقلو از بالای برج در حال ساخت
حذف خطر « ریزش و ذوبشدن» در سازهای که ۲۰۱۳ رونمایی می شود؛ مغز ۹۰سانتیمتری از بتن و فولاد در مرکز سازه
گروهی از طراحان ساختمانی و معماران مطرح بینالمللی ۵ سال بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر، مامور شدند جایگزین برجهای دوقلوی تجارتجهانی در منهتن آمریکا را به گونهای احداث کنند که در مقابل بدترین تهدید که ممکن است با اصابت دوباره یک فروند هواپیمای مسافربری حامل سوخت رخ دهد، این ساختمانها کمر خم نکنند.
محسن رنجبر
محل برجهای دوقلو از بالای برج در حال ساخت
حذف خطر « ریزش و ذوبشدن» در سازهای که ۲۰۱۳ رونمایی می شود؛ مغز ۹۰سانتیمتری از بتن و فولاد در مرکز سازه
گروهی از طراحان ساختمانی و معماران مطرح بینالمللی ۵ سال بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر، مامور شدند جایگزین برجهای دوقلوی تجارتجهانی در منهتن آمریکا را به گونهای احداث کنند که در مقابل بدترین تهدید که ممکن است با اصابت دوباره یک فروند هواپیمای مسافربری حامل سوخت رخ دهد، این ساختمانها کمر خم نکنند. نتایج این ماموریت، هماکنون در محل برجهای ویرانشده منجر به اجرای پروژهای با ظرفیت ۶ ساختمان مرکز تجارتجهانی شده که ساختمان اصلی با ۵۴۱ متر ارتفاع در ۱۱۳ طبقه اواخر سال ۲۰۱۳ به عنوان برج اصلی تجارتجهانی (برج آزادی) به بهرهبرداری میرسد.
این ساختمان آنطور که سازندهاش تضمین داده تحت هیچشرایطی سقوط نمیکند و حداکثر واکنشی که با برخورد هواپیما دارد، کجشدگی قسمتهایی از سازه آن است.
در برج تجارتجهانی ۲ که حدود ۱۰۰ متر بلندتر از برجهای دوقلو (تجارتجهانی ۱) است برای مقابله با تبعات حملههای تروریستی یک مغز ۹۰ سانتیمتری حاوی بتن و فولاد مرکز سازه را تقویت میکند و در عین حال سیمان به کار رفته در این ساختمان نقش عایق حرارتی را برعهده دارد.پروژههای ساختمانسازی انگشتشماری توانستهاند به اندازه ساخت برج آزادی، (برج تجارت جهانی۲) پر سروصدا باشند. این برج، خود یادگاری پرهیبت از برجهای فروافتاده است، اما میتواند هدفی آشکار برای حملهکنندگان نیز باشد. معماران این برج به دنبال آن هستند که جلوی تکرار تاریخ را بگیرند.
آنها اعتقاد دارند که اگر تروریستها یک هواپیمای مسافربری را با مخزنی پر از سوخت به این برج بکوبند، باز هم سر پا خواهد ماند. کارل گالیوتو، مشاور فنی شرکت طراح برج میگوید: «با توجه به خطرات احتمالی، سازه برج سقوط نخواهد کرد. در بسیاری از موارد حتی تغییر شکل و کجشدگی نیز رخ نخواهد داد. به هر حال، مولفههای اصلی برج تخریب نخواهند شد و از جا در نخواهند رفت».
آنچه که این برج جدید را تقویت میکند، یک مغزه مرکزی عمودی است که از میان برج که با دیواری به ضخامت ۹۰ سانتیمتر و از جنس بتن و فولاد تقویت شده، میگذرد. بخشهای مختلف اسکلت فولادی برج از طریق ستونها و تیرآهنهایی به یکدیگر وصل شدهاند تا در صورت برخورد شدید با برج یا وقوع انفجار در آن، بار توزیع شده و برج سر پا بماند و ساکنان بتوانند به سلامت از آن بیرون روند.
در سالهای آغازین دهه ۱۹۶۰ کار طراحی مجتمع مرکز تجارت جهانی برای ساخت در منطقه منهتن شهر نیویورک توسط دو شرکت مینورو یاماساکی و شرکا، و امری راث و پسران آغاز شد. این مجتمع در ۵ آگوست ۱۹۶۶ کلنگ خورد، اما ساخت برجهای دوقلو در فاصله سالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۳ انجام گرفت. درهای این دو برج در ۴ آوریل ۱۹۷۳ به روی عموم مردم گشوده شد. چهار ساختمان دیگر این مجتمع در فاصله سالهای ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۱ و ساختمان آخر (هفتم) نیز در سال ۱۹۸۵ ساخته شدند. در مرکز اولیه تجارت جهانی که هفت ساختمان را در خود داشت، نقش برجسته را برجهای معروف دوقلو بازی میکردند. این دو هر کدام ۱۱۰ طبقه و ۹ آسانسور داشتند و ارتفاعشان بیش از ۴۱۰ متر بود. ساخت برج شمالی (برج ۱) در دسامبر ۱۹۷۲ و دومی (برج جنوبی) در جولای ۱۹۷۳ به پایان رسید. هزینه ساخت این دو برج به پول آن روز، ۴۰۰ میلیون دلار و بر پایه ارزش دلار در سال ۲۰۱۱، بیش از دو میلیارد دلار بود.
این مرکز پیش از آن که در اثر حملات
۱۱ سپتامبر ۲۰۱۱ فرو ریزد، یک آتشسوزی را در فوریه ۱۹۷۵ و یک بمبگذاری را در فوریه ۱۹۹۳ از سر گذرانده بود.
اما صبحگاه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ هواپیمارباهای وابسته به القاعده دو هواپیمای جت ۷۶۷ را در حملات تروریستی هماهنگشدهای به
دو برج مجتمع مرکز تجارت جهانی کوفتند. تقریبا از همان لحظهای که برجهای دوقلو فرو ریخت، مناقشات زیادی درباره آینده «زمین صفر» وجود داشته است. ناسازگاری درباره این که چه کسی مالک این زمین است و چه چیزی به جای ساختمانهای فروریخته ساخته خواهد شد، چند سال جلوی ساختوساز را در این منطقه گرفت. بسیاری خواستار آن بودند که برجهای دوقلو ساخته شوند، اما بلندتر و پرقدرتتر. این نهضت را سازمانی غیررسمی با نام «پیمان برجهای دوقلو» رهبری میکرد. دیگرانی نیز میخواستند که هیچ چیزی در آن ساخته نشود یا همه این مکان به بنای یادبود بدل گردد.
در ۱۳ مارس ۲۰۰۶ کارگران به محل مرکز تجارت جهانی پا گذاشتند تا ویرانههای باقیمانده را از میان بردارند و کار نقشهبرداری را آغاز کنند. این شروع رسمی بازسازی موزه و یادبود ملی ۱۱ سپتامبر بود.
این روزها بعد از چند سال کشاکش و این پا و آن پا کردن، بازسازی در محل مرکز تجارت جهانی به خوبی پیش میرود. شرکتی که در نوامبر ۲۰۰۱ برای نظارت بر فرآیند بازسازی پایهگذاری شده بود، رقبایی را برای انتخاب نقشه سایت برگزید و دست آخر طرح دانیللایبسکیند برگزیده شد. در این طرح موزه و بنای یادبودی در همان جایی قرار دارد که برجهای دوقلوی آغازین ایستاده بودند و در عین حال شش آسمانخراش جدید نیز دور آنها را میگیرد.
ساختمان جدیدی که پیش از همه ساخته شد، ساختمان شماره ۷ مرکز تجارت جهانی بود که در ماه مه ۲۰۰۶ آغاز شد.
برجی ۵۴۱ متری به نام برج آزادی که حالا به مرکز تجارت جهانی تغییر نام یافته و ساختمان اصلی در این مجتمع نوپا خواهد بود، در ۲۷ آوریل ۲۰۰۶ کلنگ خورد. این برج همراه با ساختمان شماره چهار مرکز تجارت جهانی تا سال ۲۰۱۳ ساخته خواهند شد، ساخت یادبود قربانیان حملات ۱۱ سپتامبر تمام شده، موزه در سال ۲۰۱۲ گشوده خواهد شد و مرکز تجارت جهانی سه و پنج و نیز مرکز حملونقل آن در حال ساخت هستند و قرار است پیش از سال ۲۰۱۵ گشوده شوند.
اکنون تا سپتامبر ۲۰۱۱ مرکز تجارت جهانی یک به طبقه ۸۰ خود رسیده و شیشههای آن تا طبقه ۵۴ نصب شدهاند.
برج چهار هم تا طبقه ۳۸ بالا آمده و شیشههایش تا طبقه ۱۵ کار گذاشته شدهاند. انتظار میرود که چهار ساختمان دیگر نیز تا سال ۲۰۲۰ ساخته شوند. برج ششم دیگری نیز در انتظار مجوز ساخت است.
ارسال نظر