وی با تشریح ‌سازوکار اندازه‌‌‌‌گیری آلودگی در مناطق مختلف ادامه داد: هر نقطه‌‌‌‌ای که برای سنجش آلودگی انتخاب می‌شود، آلاینده‌‌‌‌های ویژه مربوط به خود را دارد و ما آنها را مشخص می‌‌‌‌کنیم در ضمن سعی می‌شود پراکندگی مناسبی برای پایش همه آلاینده‌‌‌‌های معیار در نقاط مختلف شهر وجود داشته باشد. بنابراین این ذهنیت که باید همه آلاینده‌‌‌‌ها در همه ایستگاه‌‌‌‌ها اندازه‌‌‌‌گیری شود، اشتباه است. برای مثال ما با توجه به تغییرات غلظت ذرات معلق کوچک‌تر از ۵/ ۲ میکرون، نقاطی که باید این آلاینده شناسایی و پایش شود را مشخص کرده‌‌‌‌ایم.

طاهری درباره لزوم پایش آلاینده‌‌‌‌های ذرات معلق ذرات معلق کوچک‌تر از ۵/ ۲ میکرون و دی‌‌‌‌اکسید نیتروژن در همه ایستگاه‌‌‌‌ها به عنوان آلاینده‌‌‌‌های شاخص هوای تهران گفت: ما تقریبا ازن که آلاینده اصلی هوای پایتخت در فصل تابستان است را در همه ایستگاه‌‌‌‌ها اندازه‌‌‌‌گیری می‌‌‌‌کنیم و سایر آلاینده‌‌‌‌ها نیز در بخش اعظم ایستگاه‌‌‌‌ها، مورد سنجش قرار می‌گیرد.  وی با تاکید بر اینکه الزاما مرزبندی هوایی در مناطق مختلف، با مرزبندی زمینی مطابقت ندارد، تصریح کرد: برای مثال انتقادات بسیاری مبنی بر نبود ایستگاه سنجش کیفیت هوا در منطقه ۱۲ مطرح می‌شود در حالی که منطقه ۱۲ در مقابل مناطقی مانند منطقه ۲ بسیار کوچک است و در مجاورت منطقه ۱۱ قرار دارد. بنابراین ایستگاه منطقه ۱۱ می‌تواند تا حد زیادی نشان‌دهنده کیفیت هوای منطقه ۱۲ نیز باشد. هرچند ما برنامه داریم تا به علت پرسش‌‌‌‌ها و حساسیت مردم، ایستگاه منطقه ۱۲ را نیز راه‌‌‌‌اندازی کنیم. بر اساس برنامه‌‌‌‌ریزی‌‌‌‌های انجام شده این ایستگاه تا پایان سال مجهز به امکانات پایش ذرات معلق کمتر از ۵/ ۲ میکرون نیز خواهد شد و سعی می‌‌‌‌کنیم در سال آینده امکان سنجش سایر آلاینده‌‌‌‌های موردنیاز را نیز فراهم کنیم.

مدیر واحد سنجش و نگهداری شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در پاسخ به این پرسش که آیا نبود امکان سنجش ذرات معلق کوچک‌تر از ۵/ ۲ میکرون در برخی ایستگاه‌‌‌‌های واقع در مناطق پرتردد مانند اتوبان محلاتی (منطقه ۱۴) میانگین نهایی کیفیت هوای تهران را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد، اظهار کرد: میانگین شاخص ذرات مذکور بر اساس آمار ایستگاه‌‌‌‌هایی ثبت می‌شود که در آنها اندازه‌‌‌‌گیری این ذرات صورت می‌گیرد. آمار ایستگاه‌‌‌‌هایی که این امکانات را ندارند، از میانگین کلی برای این آلاینده حذف می‌شود و در عدد نهایی دخالتی ندارد. این روند در فصل‌‌‌‌های گرم سال که ازن آلاینده شاخص است نیز رعایت می‌شود و میانگین این آلاینده بر اساس اطلاعات ایستگاه‌‌‌‌هایی اعلام می‌شود که از تجهیزات سنجش آن برخوردار هستند.

به گفته طاهری برای حساسیت بیشتر و اطلاع‌‌‌‌رسانی کامل‌‌‌‌تر، در جداول روزانه شاخص آلودگی هوا علاوه بر ذکر شاخص همه آلاینده‌‌‌‌ها برای هرایستگاه و میانگین کل، بیشینه شاخص ثبت شده برای تمامی آلاینده‌‌‌‌ها نیز ذکر می‌شود.