نظر تهرانیها درباره قرنطینه پایتخت
وی افزود: مرور شبکههای اجتماعی نشان میدهد افکارعمومی به کارآمدی شیوه مدیریت مساله به دیده تردید مینگرد و ترکیبی از سردرگمی و بیاعتمادی به اضطراب عمومی در مورد این اپیدمی دامن زده است. از این رو وضعیت روانی جامعه در مورد این بیماری بهاندازه وضعیت سلامت جسمی و بهداشت فردی و عمومی اهمیت دارد و باید مورد توجه جدی قرار گیرد زیرا همین وضعیت روانی میتواند تلاشهایی را که برای مقابله با بیماری در حال انجام است، تحتتأثیر قرار دهد. مدیرکل دفتر مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران ادامه داد: شناخت افکارعمومی در این برهه و تلاش در راستای شناخت نیاز جامعه و اقناع افکارعمومی درباره نحوه مدیریت مساله در کنار اقدامات پزشکی و درمانی اهمیت ویژهای دارد. نصراصفهانی بیان کرد: نتایج یک نظرسنجی که طی روزهای ۱۲تا ۱۴اسفند توسط دفتر مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران با همکاری ایسپا بهصورت تلفنی انجام شده میتواند تصویری از نگرانیهای عمومی جامعه ارائه کند. وی عنوان کرد: براساس یافتههای این نظرسنجی دسترسی به اقلام بهداشتی و پزشکی مانند ماسک و مواد ضدعفونیکننده یکی از نگرانیهای اصلی بسیاری خانوادهها در شهر تهران است.
قریب به ۶۳درصد از شهروندان دسترسی کافی به این اقلام ندارند که برای ۷۴درصد از آنها دلیل آن موجود نبودن اقلام در بازار است. نکته مهم اینجاست که ۲۲درصد از افراد فاقد دسترسی به اقلام بهداشتی و پیشگیری، ناتوانی مالی برای خرید این کالاها را عامل اصلی یا یکی از عوامل عدمدسترسی خودشان اعلام کردهاند. وی گفت: گرچه کمبود این اقلام امروز به مسالهای جهانی بدل شده و مختص ایران نیست لیکن ضروری است در کنار افزایش تولید و عرضه این محصولات به دسترسی اقشار کمدرآمد نیز توجه ویژه صورت گیرد. افزایش شدید قیمت کالاهای ضدعفونی و پیشگیری عملا سبب میشود بسیاری از گروههای کمدرآمدتر و محرومتر بیش از دیگران در معرض خطر قرار گیرند. وی گفت: چین با قرنطینه کردن ووهان به مقابله کرونا رفت. در ایران هم بحث قرنطینه شدن شهرها از همان روزهای اولیه مطرح شد، گرچه در ضرورت آن اتفاقنظر وجود ندارد. در تهران ۶۱درصد از پاسخگویان با قرنطینه شدن شهر موافق و ۳۳درصد مخالفاند. زنان بیش از مردان با قرنطینه شدن تهران موافقاند (۶۶درصد در برابر ۵۶درصد). مدیرکل دفتر مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران ادامه داد: بخشی از این تفاوت احتمالا به واسطه بالاتر بودن میزان اشتغال در میان مردان است که قرنطینه شدن را بهمعنای از دست دادن منابع تأمین معیشت میدانند اما دلیل دیگری هم میتوان ارائه کرد؛ زنان در مجموع بیش از مردان نگران ابتلای خود و خانوادهشان به کرونا هستند. نصر اصفهانی بیان کرد: بهطورکلی۵۰درصد از شهروندان میزان نگرانی خود از ابتلا به کرونا را زیاد اعلام کردهاند اما نسبت زنانی که نگرانی شدید دارند ۵۶درصد و مردان ۴۴درصد است.
وی افزود: بخش مهمی از توصیههای پزشکی و بهداشتی در این روزها معطوف به آموزش عمومی درباره اقدامات لازم درصورت بروز علائم بیماری است. نتایج نظرسنجی نشان میدهد مردم پاسخهای متفاوتی در این موقعیت ارائه میدهند؛ ۳۹درصد از پاسخگویان گفتهاند درصورت مشاهده علائمی شبیه کرونا در خانه میمانند و تا مشخصتر شدن دقیق وضعیت به درمان خانگی میپردازند. مدیرکل دفتر مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران خاطرنشان کرد: در مقابل ۲۳درصد گفتهاند به بیمارستانهای مشخص شده برای بیماران کرونایی مراجعه میکنند. بقیه افراد هم به دیگر بیمارستانها، مطب پزشک یا پزشکان آشنا مراجعه میکنند. وی اظهارکرد: بهنظر میرسد در کنار ابهام در مورد علائم بیماری که البته به ماهیت این اپیدمی و شیوه بروز آن بازمیگردد، مردم درباره اقدامات لازم در صورت مشاهده علائم دستورالعمل واحدی دریافت نکردهاند. تاکنون تمرکز پیامهای بهداشتی عموما روی شیوههای مراقبتهای بهداشت فردی است. درحالیکه هنوز این نوع پیامها نیاز است باید به پیامهای دیگر در مورد نحوه اقدام هم توجه شود. این میتواند در دستور کار مقامات بهداشتی و رسانهها قرار گیرد. نصر اصفهانی عنوان کرد: یکی از مهمترین موضوعاتی که درباره مدیریت بحران از نگاه مردم میتوان به آن اشاره کرد احساس بیعدالتی در تخصیص منابع است. تعداد نسبتا قابلتوجه مسوولان مبتلا شده به کرونا و تحت درمان فوری قرار گرفتنشان سبب شده مردم تصور کنند مسوولان در دریافت خدمات در اولویت قرار گرفتهاند. وی بیان داشت: نتایج این نظرسنجی این موضوع را تایید میکند به نحوی که ۷۶درصد از پاسخگویان تهرانی معتقدند عدالت میان مردم و مسوولان در دریافت خدمات «کم» رعایت شده است. این احساس بیعدالتی در شمال و جنوب تهران تفاوت چندانی ندارد و احساسی فراگیر در میان تمام ساکنان شهر است. مدیرکل دفتر مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران افزود: نتایج این نظرسنجی نقاط آسیبپذیری ما در مورد کرونا را نشان میدهد و چنانچه مورد توجه سیاستگذاران، مدیران، رسانهها و سایر گروههای مؤثر بر افکارعمومی قرار گیرد، به عبور بهتر و کارآمدتر از وضعیت بحرانی پیش آمده، کمک خواهد کرد.