دنیای اقتصاد: راهنمای توسعه ریلی شهرها برای تصویب در دستورکار وزارت راه‌‌وشهرسازی قرار گرفت.به گزارش «دنیای اقتصاد»، درحالی که شورای‌عالی شهرسازی و معماری و شورای‌عالی هماهنگی ترابری هفته گذشته نسخه توسعه آینده کلان‌شهرها و سایر شهرهای کشور بر پایه حمل‌و‌نقل همگانی با اولویت حمل و نقل ریلی را به تصویب رساندند، معاون حمل و نقل وزارت راه، از تهیه راهنمای توسعه شهرها در چارچوب حمل و نقل ریلی خبر داد.

بر اساس این سند، از این پس توسعه شهرهای موجود یا شکل‌گیری هر شهر یا شهرک جدید براساس الگویی انجام می‌شود که در آن مباحث شهرسازی در چارچوب حمل و نقل ریلی و در ارتباط با آن، برنامه‌ریزی و عملیاتی خواهد شد.به گفته معاون حمل و نقل وزیر راه‌ وشهرسازی هم‌اکنون مطالعات تکمیلی برای تهیه نقشه عملیاتی توسعه شهرها مبتنی بر حمل و نقل همگانی، با اولویت حمل و نقل ریلی در بیش از ۳۰ شهر کشور، در دستور کار قرار گرفته است و به زودی نقشه راهنما حاوی جزئیات توسعه شهرها در چارچوب حمل‌و‌نقل ریلی ابتدا در ۸ کلان‌شهر و سپس همه ۳۱ استان کشور برای اجرا در اختیار ادارات کل راه وشهرسازی قرار خواهد گرفت.

براساس طرح اولیه قرار است مجتمع‌های مختلف با در نظر گرفتن فضاهای پیاده‌روی و به‌اصطلاح فضاهای زنده شهری ایجاد شود تا مانند کشورهای توسعه‌یافته، محله‌های اطراف ایستگاه‌های حمل‌و‌نقل عمومی به بهترین نقاط شهر تبدیل شوند. به گفته مهرداد تقی‌زاده، براساس رویکرد وزارت راه ‌وشهرسازی، توسعه شهری و منطقه‌ای مبتنی بر حمل و نقل همگانی، محور اسناد توسعه ملی و منطقه‌ای و طرح‌های توسعه عمران ملی، منطقه‌ای و محلی قرار خواهند گرفت که در نهایت منجر به پایدارسازی موضوع توسعه سرزمینی در کشور می‌شود؛ چرا که سامانه‌های حمل‌و‌نقل همگانی یکی از مهم‌ترین ارکان توسعه شهرها هستند. به گزارش «دنیای اقتصاد»، سند توسعه مبتنی برحمل و نقل همگانی همچنین برپایه چند مزیت عمده برای شهرها طراحی شده است؛ افزایش میزان حمل و نقل عمومی، افزایش توجیه اقتصادی پروژه‌های حمل و نقل عمومی و افزایش سرمایه‌گذاری در این حوزه از سوی بخش خصوصی، افزایش ارزش املاک واقع در مجاورت پروژه‌های حمل و نقلی، توجیه اقتصادی ساخت‌ وساز در اطراف کانون‌های حمل‌و‌نقلی، تبدیل منطقه حمل‌و‌نقلی به محل گردش و تفریح شهروندان، امکان بیشتر برای ایجاد سیستم حمل‌و‌نقل یکپارچه، کاهش نیاز به پارکینگ و کاهش آلودگی هوا و همچنین ممانعت از بلندمرتبه‌سازی‌های بی ضابطه در برخی مکان‌ها و افزایش نظم شهرسازی، برخی از این مزیت‌ها هستند.