دنیای اقتصاد: با وجود تقاضای بالای همیشگی برای آپارتمان‌های نوساز، مزیت قیمتی آپارتمان‌های کهنه‌ساز سهم بیشتری از تقاضای مصرفی در هفته‌های اخیر را به سمت این گروه سنی از واحدهای مسکونی هدایت کرده است. به گزارش «دنیای اقتصاد»، یکی از واقعیت‌های ملموس بازار مسکن در تهران کمبود نسبی واحدهای نوساز برای پاسخ به تقاضای مصرفی است. هر چند آمار آپارتمان‌های خالی که بخش وسیعی از آنها نوساز و کلیدنخورده هستند، اندک نیست، اما واقعیت این است که تعداد فایل‌های نوساز مناسب در بازه قیمتی زیر نرخ میانگین آپارتمان در تهران که با بودجه بخش مصرفی بازار هماهنگی داشته باشد، رو به کاهش گذاشته است. اغلب مشاوران املاک به این نکته اذعان دارند که بازار دچار کمبود نوساز شده است. البته این جمله به معنای فقدان نوساز در بازار مسکن نیست اما دامنه انتخاب متقاضیان مصرفی مسکن بسیار محدود شده و هر چه زمان بیشتری می‌گذرد و نوسازها در اختصاص معاملات به خود پیشتازی می‌کنند، این کمبود جدی‌تر می‌شود.

در این شرایط، بخشی از تقاضای مصرفی ناچار است در جست‌وجوی آپارتمان‌های میانسال و کهنه‌ساز مناسب سکونت باشد. طبعا کسانی که با افزایش سقف تسهیلات خرید مسکن در ابتدای سال جاری، امکان ارتقای محل سکونت خود را پیدا کرده‌اند، اکنون مشتری نوسازها و تازه‌سازها هستند و خانه‌های خود را برای فروش عرضه می‌کنند. اگر بازه سنی ۹ تا ۱۵ سال را برای آپارتمان‌های مسکونی کهنه‌ساز به‌عنوان پیش‌فرض در نظر بگیریم، می‌توان این‌طور ادعا کرد که قیمت آپارتمان‌های این گروه سنی به تناسب شرایط ملک دست‌کم ۱۰ تا بعضا ۳۰‌درصد از قیمت نوسازهای هر منطقه پایین‌تر است. این مزیت قیمتی سبب شده کسانی که بودجه لازم برای خرید واحد نوساز یا میانسال را ندارند، به آپارتمان‌های کهنه‌‌سازی که قابلیت بازسازی دارند روی بیاورند و با بودجه کمتر صاحب خانه شوند. در جدول زیر قیمت پیشنهادی گروهی از آپارتمان‌های کهنه‌ساز در مناطق مختلف تهران گردآوری شده است.

مزیت قیمتی آپارتمان‌های کهنه‌ساز