چرا ارتقای مهارت‌های دیجیتال بخش مهمی از پایداری است؟
البته پایداری به شکل فزاینده‌ای برای خود کسب‌وکارها هم مفید است. عملکرد خوب در فعالیت‌های زیست محیطی، اجتماعی و نظارتی (ESG)، باعث افزایش بازگشت سرمایه می‌شود، در بحران‌ها انعطاف‌پذیری ایجاد و توجه سرمایه‌گذاران را جلب می‌کند.
امروز، یکی از بزرگ‌ترین علامت سوال‌های پایداری این است که اقتصاد جهانی ما چگونه با اتوماتیک‌سازی تولید به شکل سنتی و فعالیت‌های صنعتی که به آن «انقلاب صنعتی چهارم» می‌گویند، سازگار می‌شود. واضح است که زیست‌پذیری و سلامت جوامع ما خیلی زود به مجهز شدن انبوه کارکنان به مهارت‌های جدید وابسته خواهد بود تا نقش‌هایی را در اقتصاد دیجیتال جدید پر کنند. اقدامات مهارت-محور که در گزارش‌های ESG منعکس می‌شود، بسیار پرارزش است، چون شرکت‌هایی که مهارت‌های دیجیتال کارکنان خود را ارتقا می‌دهند، جزء کلیدی پایداری اجتماعی هستند. این مسوولیت‌پذیری برای آینده اقتصادی ما مهم است، چون تضمین می‌کند نیروی کار دنیا رو به افول نیست.
آینده کار
اختلالی که کرونا ایجاد کرد، اهمیت این موضوع را بیشتر کرد. در آمریکا، تعداد مشاغل ۱۰ میلیون کمتر از قبل از پاندمی است و نرخ بیکاری هنوز بالاتر از دوران قبل از پاندمی است. همزمان، سهم مشاغل یدی که به مهارت‌های کمتری نیاز دارند، در حال کاهش است. یک چهارم مشاغل در آمریکا، در معرض خطر اتوماسیون هستند و موسسه مک‌کنزی ارزیابی می‌کند که ۹/ ۴میلیون کارگر آمریکایی برای اینکه در اقتصاد دیجیتال شغل داشته باشند، به مهارت‌های جدید نیاز خواهند داشت. نباید این واقعیت را فراموش کرد که بسیاری از افرادی که مشاغل کم‌مهارت خود را در دوران پاندمی ترک کردند، به دلیل دستمزدهای کم و نبود مزایا نمی‌خواهند دوباره به این مشاغل برگردند؛ به‌ویژه در بخش هتل‌داری.
در بقیه کشورها هم تقریبا تصویر مشابهی وجود دارد. پیش‌بینی شده تعداد مشاغل دیجیتال در سطح دنیا، از ۵۱ میلیون در حال حاضر، به ۱۹۰ میلیون در سال ۲۰۲۵ افزایش یابد. در هند که بزرگ‌ترین بازار کار دنیا است، تنها ۱۲ درصد نیروی کار مهارت‌های دیجیتال دارد، اما انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۵ تقاضا برای کارکنان تکنولوژیک ماهر تا ۹ برابر افزایش یابد.
مجمع جهانی اقتصاد، اخیرا تاکید کرده که ۷/ ۳ میلیارد نفر در سراسر دنیا هنوز دسترسی به اینترنت ندارند - مشکلی که قبل از هر گونه پیشرفت جهانی در مهارت‌های دیجیتال، باید حل شود. بنابراین تعجبی ندارد که خیلی از شرکت‌های هندی در سال ۲۰۲۱ که با سرعت بی‌سابقه‌ای به جایگاه تک‌شاخی رسیدند، بر ارتقای مهارت‌های نیروی کار خود متمرکز شده‌اند.
بدون افزایش قابل توجه مهارت‌های دیجیتال، اقتصادها نمی‌توانند نیازهای دیجیتال خود را برطرف کنند، فرصت‌های جدید در اقتصادهای در حال توسعه ایجاد کنند، یا نرخ بیکاری و اشتغال کاذب را در بلندمدت کاهش دهند. به دلیل هزینه بالای تحصیلات عالی، طی کردن این مسیر برای خیلی از افراد مقرون به صرفه نیست و کارفرماها باید این شکاف را خودشان پر کنند. اما در آمریکا، سرمایه‌گذاری در آموزش از طرف کارفرماها به اندازه کافی رشد سریعی نداشته تا با نیازهای اقتصادی یک دهه گذشته، همخوانی داشته باشد؛ به‌ویژه در حوزه آموزش دیجیتال. شرکت‌ها باید به جای آموزش‌های فردی منسوخ که زیاد هم دسترس‌پذیر نیستند، ایده ارتقای مهارت‌های دیجیتال کارکنان خود را جدی‌تر بگیرند.
مزایای ارتقای مهارت
در واقع، شرکت‌هایی که مهارت‌های دیجیتال کارکنان خود را ارتقا می‌دهند، از مزیت‌های فراوانی برخوردار می‌شوند. این کار ارزش‌های زیادی نه فقط برای جوامع، بلکه برای کل اقتصاد و خود کسب‌وکارها ایجاد می‌کند. تحقیق PwC در سال ۲۰۲۰ نشان داده شرکت‌هایی که پیشرفته‌ترین برنامه‌های ارتقای مهارت‌ها را دارند، شاهد پیشرفت سه برابری نوآوری بوده‌اند.
ارتقای مهارت‌ها حتی فواید زیست محیطی گسترده‌تری هم دارد. هر چقدر سواد دیجیتال بیشتر باشد، بیشتر می‌توانیم کارآیی‌هایی ایجاد کنیم که در پایداری محیط زیست نقش دارند. به عنوان مثال، در انگلستان، الیوت لنکستر، دانش‌آموزی بود که اپلیکیشن Utter Rubbish را برای افزایش بازیافت و تفکیک زباله در محله خودش از طریق متصل کردن شهروندان به خدمات دولتی محلی، به صورت داوطلبانه درست کرد و نامزد دریافت جایزه جهانی شد. به علاوه، آشنا کردن کارکنان با آخرین دانش دیجیتال روز، آنها را در انجام تلاش‌هایی که هم جوامع آنها را پایدارتر می‌کند و هم فرصت‌های اقتصادی بی‌سابقه ایجاد می‌کند، توانمند می‌سازد و این باعث می‌شود بی‌عدالتی‌هایی که جوامع را از رسیدن به ثبات بازمی‌دارند، کم شوند.
دیجیتالی‌تر شدن اقتصادها، این وظیفه را بیش از پیش بر عهده کارفرماها می‌گذارد تا به کارکنان خود شانس افزایش مهارت‌های‌شان را بدهند. بنابراین وقتی شرکت‌ها این مسوولیت را می‌پذیرند و در راه آن قدم برمی‌دارند، ما هم باید به عنوان نقشی در پایداری، آن را به رسمیت بشناسیم و قدر بدانیم. تشویق کردن شرکت‌ها به انجام کار درست، به نفع همه است و کمک می‌کند با چالش‌های عصر دیجیتال، به‌طور مستقیم مواجه شویم.
