خانواده میلیاردری که شیشه‌های واکسن تامین می‌کند
فرانکو استواناتو، مدیر عامل ۴۶ ساله این گروه و نوه بنیان‌گذار آن، جیووانی استواناتو، می‌گوید: «همه تعطیلات آخر هفته و حتی روز عید پاک، خودم در کنار کارکنان سر کار رفتم تا نشان دهیم خودمان هم به شدت درگیر هستیم.»
واکسن، مثل همه داروهای تزریقی دیگر، باید در شیشه‌های استریل بسته‌بندی شود. شیشه اساسا در برابر گازهایی مثل اکسیژن که باعث فساد می‌شوند، نفوذناپذیر است. حتی پلاستیک درجه یک هم باعث نفوذ هوا به داخل می‌شود. ساختن این شیشه‌های کوچک، حتی قبل از ظهور کووید-۱۹ در ماه ژانویه هم یک کسب‌وکار بزرگ بود. سال گذشته، صنعت داروسازی جهانی، حدود ۱۲ میلیارد عدد از این شیشه‌ها را خریداری کرد. گروه استواناتو که یک شرکت خانوادگی با ۷۱ سال سابقه است، بیش از ۲ میلیارد عدد از آنها را فروخته است. این شرکت همچنین بزرگ‌ترین تولیدکننده سرنگ‌های مخصوص انسولین در دنیا است. واکسن کووید-۱۹ که احتمالا قرار است طی دو مرحله جداگانه تزریق شود، میلیاردها عدد شیشه اضافه نیاز خواهد داشت. استواناتو انتظار دارد این پاندمی، طی دو سال آینده، تقاضا برای شیشه‌های واکسن را تا ۲۰ درصد افزایش دهد. فرانکو می‌گوید: «ما در اقدامی پیش‌دستانه، تامین نیازهای مشتریان برای مبارزه با کووید-۱۹ را شروع کردیم. استراتژی ما جادویی نبود. تلاش کردیم سریع حرکت کنیم و با پیش‌بینی برخی سرمایه‌گذاری‌های لازم، ریسک‌های بزرگی انجام دهیم، چون بهترین زمان برای انجام این کار بود.»
به جز ساخت خود شیشه، گروه استواناتو طراحی دستگاه‌های تولید این شیشه‌ها را هم انجام می‌دهد. آنها دستگاه‌هایی دارند که محفظه‌های شیشه‌ای را شکل می‌دهند و استریل می‌کنند. همچنین با قانون‌گذاران حوزه پزشکی در ۱۵۰ بازار مختلف در سراسر دنیا، همکاری دارند. و خیلی از مشتریان آنها از دستگاه‌های ساخت استواناتو برای بسته‌بندی داروها قبل از ارسال آنها به داروخانه‌ها و بیمارستان‌ها استفاده می‌کنند.
این دستگا‌ها یک عامل متمایزکننده کلیدی هستند. در سال ۲۰۰۷، وقتی شرکت سانوفی، غول داروسازی فرانسوی، به سرنگ‌های استریل نیاز پیدا کرد تا آنها را به سرعت وارد بازار کند، استواناتو یکسری سرنگ‌های آماده مصرف تولید کرد که به استریل‌سازی اضافه نیاز نداشت. این شرکت دستگاه‌های مخصوص خودش را ساخته بود تا سرنگ‌ها را شست‌وشو دهد و استریل کند و امتیاز انحصاری کل این فرآیند را از آن خود کرد و خط تولیدی ایجاد کرد که حالا یکی از منابع درآمدی مهم ایتالیا محسوب می‌شود.
ران ورکلیرن، از مدیران شرکت آمریکایی کورنینگ (Corning) که از سال ۲۰۱۱ با استواناتو همکاری کرده، می‌گوید: «آنها واقعا به کیفیت اهمیت می‌دهند و برای مشتریان خود ارزش قائل هستند و نیازهای مشتری را با محصولاتشان پیوند می‌دهند. این موضوع آنها را در عرصه رقابت متمایز می‌کند.»
ویژگی دیگر کسب‌وکار آنها، ثبات است. در سال ۲۰۱۹ استواناتو از ۶۷۵ میلیون دلار فروش خود، ۴۷ میلیون دلار سود کرد. طبق ارزیابی‌های مجله فوربس، ارزش ۶۸ درصد سهامی که سرجیو استواناتو، رئیس هیات‌مدیره ۷۷ ساله گروه و پسر بنیان‌گذار آن در اختیار دارد، به ۸/ ۱ میلیارد دلار می‌رسد. در حال حاضر، فرانکو (مدیر عامل) و مارکو (معاون مدیر)، پسران سرجیو، شرکت را اداره می‌کنند. هر کدام از آنها ۱۶ درصد سهام دارند که ۴۰۰ میلیون دلار ارزش دارد. تغییرات بزرگ در راه است. در ماه ژوئن، این گروه برای اولین بار طی یک فرآیند تامین مالی خارجی، توانست ۵۹ میلیون دلار سرمایه جذب کند. آنها قصد دارند این پول را برای تولید ابزارهای پزشکی پوشیدنی و همچنین دستگاه‌هایی که به‌صورت اتوماتیک این ابزارها را مونتاژ کند، استفاده کنند. همچنین خانواده برنامه‌هایی برای عرضه عمومی شرکت ظرف سه سال آینده دارد.
استواناتو چند ماه است که نرخ تولید خود را افزایش داده تا آماده واکسن کووید-۱۹ باشد. این شرکت در ۶ ماه نخست ۲۰۲۰، بیش از ۵۸۰ نیروی جدید استخدام کرده است. در اواخر ماه ژوئن، استواناتو با گروه نروژی CEPI که تحت حمایت بنیاد گیتس است و به پروژه‌های تولید واکسن کووید-۱۹ کمک می‌کند، وارد همکاری شد تا ۱۰۰ میلیون شیشه بوروسیلیکات برای بیش از ۲ میلیارد دوز واکسن تامین کند. شیشه‌های بوروسیلیکات، نسبت به انواع شیشه‌های دیگر، دمای بالاتری را می‌توانند تحمل کنند و نسبت به تغییرات شیمیایی خارجی مقاوم‌تر هستند، بنابراین بهترین گزینه برای داروهای حساس مثل واکسن، محسوب می‌شوند.
گروه استواناتو در سال ۱۹۴۹ در حومه شهر ونیز و درجایی که سابقه‌ای طولانی در تولید شیشه دارد، تاسیس شد و در ابتدا شیشه‌های مخصوص عطر و بطری نوشیدنی تولید می‌کرد. این شرکت که ابتدا سوفیریا استلا نام داشت، با شکوفایی اقتصاد بعد از جنگ ایتالیا، رشد قابل‌توجهی کرد و در سال ۱۹۵۹، آنها به فضای اضافه نیاز پیدا کردند و مکان شرکت را به شهر صنعتی پیومبینو دسه منتقل کردند. در دهه ۶۰ میلادی که بیشتر تولیدکننده‌های موادغذایی به بسته‌بندی‌های پلاستیکی روی آوردند، جیووانی استواناتو ریسک کرد و دستگاهی را ساخت که می‌توانست لوله‌های شیشه‌ای به‌صورت انبوه تولید کند. بنابراین، شرکت توانست یک بازار جدید را هدف قرار دهد: صنعت رو به رشد داروسازی.
