از طرفی مدیریت دلسوزانه با مسائل بسیاری مانند عدم‌تعهد، وجود مشکلات در گفت‌وگوهای مدیریتی دشوار و موقعیت‌های چالش‌برانگیز دائمی همراه است. بنابراین چنین مدیریتی، صرفا بیش از داشتن احساس خوب است که به مجموعه‌ای از مهارت‌ها افزوده می‌شود و شرط لازم برای تمام رهبران جهان است که مایل هستند مردم و سازمان‌ها را به سمت پیشرفت مداوم و آینده‌ای بهتر سوق دهند.  اخیرا مطالعات جدیدی بر روی تعداد بسیاری از رهبران و مدیران کسب‌وکار انجام شده است که تحت‌تاثیر شیوع بیماری کرونا قرار گرفته‌اند. در این پژوهش، چگونگی ارتباط افراد با مشاغل و سازمان‌ها با تاکید ویژه بر سلامت و رفاه، مدیریت متقابل فرهنگی، مشارکت اجتماعی و نوآوری در نظر گرفته شده است. یافته‌ها به موارد زیر اشاره می‌کند:

* رفتارهای مثبت در محل کار

افرادی که مدیریت دلسوزانه را در محل کار تجربه می‌کنند شاهد افزایش تعهد احساسی به میزان35 تا 40 درصد هستند همچنین بیشتر از سایر جاهای دیگر، دلبستگی به کار دیده می‌شود. علاوه بر این، مدیریت دلسوزانه بر احساسات مثبت افراد در محل کار تاثیر گذاشته و 45 درصد از کارکنان در مقایسه با افراد در شرایط دیگر، امید بیشتری به زندگی دارند. 35 درصد از افراد ترس و40 درصد استرس بیشتری را تجربه می‌کنند بنابراین می‌توان نتیجه گرفت دلسوزی بیشتر مدیران در محل کار، موجب افزایش دلبستگی کارکنان به انجام کارها می‌شود. 

* بهبود سلامتی 

90 درصد از کارمندان شرکت‌ها معتقد هستند که حضور مدیران دلسوز، تعادل مناسبی در کار و زندگی آنها ایجاد کرده و به همان نسبت رضایت شخصی بالا رفته است. احساس بهبود سلامتی موجب کاهش 38 درصدی اضطراب و 28 درصدی استرس می‌شود بنابراین دلسوزی منجر به کاهش فشار خون و کاهش میزان ضربان قلب می‌شود در عین حال که به تقویت سیستم ایمنی بدن نیز کمک می‌کند.

* افزایش بهره‌وری

مدیران دلسوز بر روی سبک همکاری و سازنده‌تر بودن 70 درصد از کارمندان تاثیر فراوانی گذاشته‌اند. بیش از 65 درصد از کارمندان هم قبول دارند دلسوزی مدیران در برقراری ارتباط قوی‌تر با همکاران نقش مثبتی داشته است. 55 درصد هم از رفتارهای حمایتی همکاران خود خبر داده‌اند. با توجه به مزایای قابل‌سنجش، باید مدیران را به داشتن رفتار دلسوزانه‌تر در گروه‌ها و سازمان‌های بزرگ‌تر تشویق کرد.