کمک‌های گوگل برای آماده‌سازی کارکنان در عصر دیجیتال
در اوضاع اقتصادی که به شکلی فزاینده تحت تاثیر فناوری‌های دیجیتال است، با توجه به نیاز به برخورداری از مهارت‌های فناوری در بیشتر نقش‌های سازمانی، شایستگی‌های اصلی برای اشتغال در حال تغییرند. در حقیقت، در پژوهش انجام شده در موسسه جهانی مکنزی مشخص شده که تا سال ۲۰۳۰، مدت زمان بهره‌گیری از مهارت‌های فناوری پیشرفته در کار، در ایالات متحده تا ۵۰ درصد و در اروپا تا ۴۰درصد افزایش خواهد یافت و مدت زمان بهره‌گیری از مهارت‌های پایه در زمینه دیجیتال در ایالات متحده تا ۶۹ درصد و در اروپا تا ۶۵ درصد افزایش خواهد یافت. بنابراین، بخش خصوصی چگونه می‌تواند مطمئن شود که در آینده دنیای کار، کارکنان از مهارت‌های مورد نیاز برای پاسخگویی به خواسته‌های نوین برخوردار خواهند بود؟ برای درک بهتر دیدگاه شرکت‌های فناوری درباره تفاوت سطح کنونی مهارت‌ها با سطح مورد نیاز و شیوه‌ای به‌کارگیری یادگیری آنلاین توسط گوگل، موسسه مکنزی با ژاکلین فولر، مدیر Google. org گفت‌وگو کرده است. شرح این گفت‌وگو در زیر آمده است:
مکنزی: شرکت‌های فناوری چگونه اطمینان می‌یابند که نیروی کارشان از مهارت‌های مناسب برخوردار است؟
ژاکلین فولر: بخش فناوری در پیشرفته‌ترین شرایط این حوزه قرار دارد، چون هنگامی که با مدرکی در زمینه علوم کامپیوتر از دانشگاه بیرون می‌آیید، ممکن است چند زبان برنامه نویسی را بدانید، ولی مطمئنید که آن زبان‌ها و رویکردها قرار است تغییر کنند. بنابراین شرکت‌های فناوری با یادگیری مادام العمر و بازآموزی مهارت‌ها آشنایی دارند. اینها تنها بخشی از کار روزانه ما است. مکنزی یکی از رهبرانی بوده که به همه ما کمک کرده است که درک کنیم که شاید یک سوم ما قرار است کاری متفاوت انجام دهیم، چون کاری که ما انجام می‌دهیم، یا مهارت‌ها قرار است تا سال ۲۰۳۰ بسیار تغییر کنند.
Google. org چگونه به بسیاری از افراد با هر سابقه و تحصیلاتی که داشته باشند، کمک می‌کند که در تحولات روزافزون دیجیتال مشارکت کنند؟
ما در کسب‌و‌کار خود برای جذب نیرو در پست‌های سازمانی مرتبط با فناوری، واقعا با دشواری روبه‌رو بوده‌ایم. اگر سراسر شرکت‌ها را جست‌وجو کنیم، حدود ۱۵۰ هزار پست خالی را پیدا می‌کنیم و این تنها مشکل شرکت ما نیست و تمام صنعت فناوری را در بر می‌گیرد. ما می‌توانیم بر نقش یک متخصص کامپیوتر که چهار سال در این حوزه تحصیل کرده تمرکز کنیم و برخی دیگر از نقش‌هایی که در اقتصاد دیجیتال پدیدار شده‌اند را نادیده بگیریم. به‌ویژه شغل متخصص پشتیبانی فناوری اطلاعات، شغلی است که تقریبا همه می‌توانند انجامش دهند و در طول ۱۲ ماه از فردی بی‌تجربه به فردی معتبر در این حوزه تبدیل شوند. برای رسیدگی به این کاستی، ما با استفاده از وب سایت Coursera آموزش‌هایی آنلاین را برگزار کردیم و برای مشارکت مردم ۱۰هزار بورس تحصیلی فراهم ساختیم.
و در پشت صحنه، کارفرمایان را آگاه ساختیم تا فراگیران این دوره‌های آموزشی را در پایان دوره استخدام کنند و در حقیقت، گوگل از قبل، نخستین استخدام‌های خود را از میان فراگیرانی که این دوره را به پایان رساندند انجام داده بود. یکی از اهداف ما جذب و به کارگیری شمار بیشتری از زنان و گروه‌هایی از افراد بود که درصد ناچیزی از جامعه را تشکیل می‌دادند. به گونه‌ای که آنها در نقش‌هایی چون پدید‌آورندگان فناوری، راهکارهای فناوری، پلت‌فرم‌ها و ویژگی‌های محصولات به صنعت فناوری بپیوندند.نمی خواهیم کسی کدنویس شود. می‌خواهیم مطمئن شویم هرکس که از نقش خود به‌عنوان یک حرفه لذت می‌برد و در کار خود عالی است، از فرصت مشارکت برخوردار شود.
در حوزه مهارت‌های کاری، ما به شکلی ویژه در جست‌وجوی نیروهای کاری هستیم که اکنون برای یافتن کار در تلاشند یا برای بهبود شرایط شغلی خود، می‌خواهند که سطح کار خود را بالاتر ببرند. برای مثال، ما با شرکت گودویل همکاری می‌کنیم. آنها هر ساله ورود به یک شغل از هر ۲۰۰ شغل را در ایالات متحده آمریکا تسهیل می‌کنند. و آنها با بیشتر جوامع محروم کار می‌کنند که به راستی آسیب‌پذیر‌ترین شهروندان ما هستند. آنها در جوامع جا گرفته‌اند. گوگل می‌تواند آنها را همراهی کند و به آموزش مهارت دیجیتال به آنان کمک کند.
آیا آموزش آنلاین، راه حل جبران ضعف مهارت‌ها است؟
آنچه درباره آموزش آنلاین جذابیت دارد این است که مردم را بسیار هیجان زده می‌کند و آنها با خود می‌اندیشند که «خب، این هم راهکاری است. ما فقط به آموزش‌های مهارت‌های دیجیتال می‌پردازیم و تمام این دوره‌های آموزشی به‌صورت رایگان در اختیار ما قرار گرفته است.» ولی اگر به میزان خاتمه بیشتر دوره‌های آنلاین نگاه کنید می‌بینید که شمار کسانی که دوره‌ها را به پایان رسانده‌اند، نسبتا اندک هستند و این تعداد برای کسانی که بیشترین نیاز رابه این آموزش‌ها دارند واقعا ناچیز است.
برخورداری از یک مربی، یکی از چیزهایی است که می‌دانیم برای مردم جوامع محروم و جوامعی که منابع کافی ندارند مهم است. اکنون در حال بررسی آنیم که چگونه می‌توانیم برپایه شواهد محکم، از مربیان (و منتورها و مشوقان) بهره‌گیریم و برای توسعه یک برنامه رایانه‌ای که برای شبیه‌سازی یک مکالمه هوشمند با یک یا چند کاربر انسانی از طریق صدا یا متن طراحی شده باشد، به استفاده از چیزی شبیه هوش مصنوعی می‌اندیشیم. یا شیوه‌هایی که با بهره‌گیری بیشتر از اتوماسیون، مربیان و مشوقان را برای کمک تقویت کند.
یکی از شگفت انگیزترین حوزه‌هایی که به آن می‌اندیشیم، چگونگی بهره‌گیری از هوش مصنوعی برای کمک به ما در دستیابی به رویکردهایی اندیشمندانه‌تر است که امکان بهره‌گیری از اتوماسیون در آنها بیشتر بوده و مقیاس‌پذیر باشند تا با استفاده از آنها به بیشترین محرومان کمک کنیم که از این دوره‌ها بهره‌مند شوند.
ارسال نظر