به گزارش بیزینس ویکلی، شمارش معکوس ۱۰۰روزه برای کنفرانس جهانی آب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌هوا کاپ۲۹ از سوم ماه اوت آغاز شد. کنفرانسی که برای نوامبر امسال در باکو برنامه‌‌‌‌‌ریزی شده‌است، لحظه‌‌‌‌‌ای کلیدی برای رهبران جهت پیشرفت در تعهدات اقلیمی است. اخیرا مختار بابایف؛ رئیس‌جمهور منتخب کاپ۲۹ اولین نامه رسمی خود را به احزاب و حوزه‌های کنفرانس ارسال کرد. در آن، او اولویت‌های عملی و موانع باقی‌مانده برای دستیابی به آنها را مشخص کرد؛ تقویت جاه‌‌‌‌‌طلبی و توانمندسازی عمل. در اینجا دستور کار و هر آنچه برای پیشبرد این اولویت‌ها لازم است، آمده‌است.

 نشست‌‌‌‌‌های کاپ چیست؟

کنفرانس اعضای (کاپ) شامل گروهی از کشورهایی است که کنوانسیون چارچوب سازمان ملل‌متحد در مورد تغییرات آب‌وهوایی (UNFCCC) که در سال‌۱۹۹۲ تنظیم شد را امضا کرده‌اند. این کنوانسیون آنها را متعهد می‌کند که با هم برای تثبیت غلظت گازهای گلخانه‌‌‌‌‌ای در سطحی که از تداخل خطرناک انسانی با سیستم آب‌وهوایی جلوگیری می‌کند، گام بردارند. از آن زمان، احزاب، یا ملت‌ها‌ تقریبا سالانه با یکدیگر ملاقات می‌کنند.

جدیدترین کاپ (کاپ ۲۸)، سال‌گذشته در دبی برگزار شد و بزرگ‌ترین کاپ آب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌هوا در تاریخ بود که ۹۷‌هزار نماینده و بیش از ۱۵۰رئیس دولت، همراه با مذاکره‌‌‌‌‌کنندگان، رهبران تجاری و بازیگران غیردولتی در آن شرکت داشتند. نتیجه‌‌‌‌‌گیری اولین برداشت جهانی سهام (GST) (بررسی میان‌مدت پیشرفت به‌سوی توافق‌نامه پاریس ۲۰۱۵) نتیجه کلیدی این رویداد بود و کنفرانس بر نیاز به اقدام مصمم برای ایجاد پیشرفت در انرژی‌های تجدیدپذیر، یک انتقال عادلانه تاکید کرد.

 اولویت‌‌‌‌‌های اصلی برای کاپ۲۹

۱- امور مالی آب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌هوا و «مشکلNCQG»

بسیاری کاپ۲۹ را «کاپ مالی» خوانده و آن را فرصتی برای همسو‌کردن کمک‌های مالی آب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌هوا با برآورد نیازهای جهانی می‌دانند، با این حال به‌رغم این تمرکز بر آزادسازی وجوه، تقریبا تمام عناصر اساسی هدف جدید جمعی کمی (NCQG) هنوز مورد مناقشه قرار دارند، از هدف جدید و پایه مشارکت‌‌‌‌‌کننده گرفته تا حوزه مالی درگیر و مواد توافق‌نامه پاریس. طی چند ماه آینده، توجه باید بر روی راه‌های خلاقانه برای این مسائل متمرکز شود. علاوه‌بر این، مشارکت بخش‌خصوصی باید افزایش یابد. بخش‌خصوصی بهترین موقعیت را دارد تا پیش‌نیازهای جریان مالی خصوصی را تنظیم کند، بنابراین باید ورودی آن به‌سرعت و به‌طور سیستماتیک درخواست شود.

۲- ماده ۶، تعمیر موتور برای بسیج سرمایه

در سال‌های اخیر، بازارهای کربن به نقطه‌عطفی در سیاست بین‌المللی آب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌هوا تبدیل شده‌اند که عمدتا به دلیل نتایج متفاوت آنهاست. از یک‌سو، آنها پتانسیل را به‌عنوان راهی بدون بدهی برای هدایت مالی از انتشارات سنگین به پروژه‌های پاک یا سبز امیدوارکننده نشان‌داده‌اند. از سوی دیگر، عدم‌دقت به این معناست که اغلب، بازارهای کربن باعث کاهش واقعی انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌‌ای نمی‌شوند، در عوض سرمایه‌ها را به مکان‌های غیرضروری یا غیرقابل‌تایید سوق می‌دهند و امکان شست‌و‌شوی سبز را فراهم می‌کنند. ماده۶ موافقت‌نامه پاریس اصولی را برای بازارهای کربن و راه‌هایی ایجاد کرد که کشورها می‌توانند برای رسیدن به اهداف آب‌وهوایی همکاری کنند، درحالی‌که قوانین در کاپ۲۶ مورد‌توافق قرارگرفت، برای ایجاد راهنمایی‌های لازم برای عملیاتی‌کردن آن به مذاکره نیاز بود.

یک ماده‌۶ کاملا عملیاتی‌شده، زمینه را برای بازارهای کربن باکیفیت بهتر از طریق توافق‌های دوجانبه قابل‌بررسی و یک بازار متمرکز چندجانبه فراهم می‌کند. برای رسیدن به آن نقطه، مذاکره‌‌‌‌‌کنندگان باید بر سر تعریف و محتوا به توافق برسند. واجد شرایط‌بودن پروژه و فرآیندهای بررسی و توانایی محرمانه ساختن برخی اطلاعات، از جمله مسائل دیگر است.

دو کاپ متوالی نتوانسته‌اند ماده‌۶ را راه‌اندازی و اجرا کنند، به‌طوری که کشورها و سایر نهادها در این مدت به توافق‌هایی دست‌یافته‌اند اما هیچ مقیاس واقعی به‌دست نیامده است. از آنجاکه احساسات ضد‌شست‌و‌شوی سبز همچنان در حال افزایش است و شرکت‌ها از تعهدات آب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌هوای تبلیغاتی خودداری می‌کنند، بازار کربن با عملکرد خوب بیش از هر زمان دیگری مهم است.

۳- رشد صندوق ضرر و زیان

مبلغی که در حال‌حاضر به صندوق ضرر و زیان در حال شکل‌گیری که هیات‌مدیره آن توسط فیلیپین میزبانی خواهد شد، تعهد شده‌است، در مقایسه با نیازهای برآورد خسارت در سراسر جهان ناچیز است. صندوق قبل از اینکه بتواند آن مقدار را به مبالغی معنادار افزایش دهد، باید به‌سرعت چندین مساله را بررسی کند. در حالت ایده‌‌‌‌‌آل، در ۱۰۰روز آینده، هیات‌مدیره باید یک مدیر اجرایی را تعیین کند که این فرآیند در حال اجرا است، اما نتیجه‌‌‌‌‌گیری آن به یک فرد اجازه می‌دهد که با توافق‌نامه میزبانی ثابت در بانک جهانی اختیار داشته‌باشد و با شرکت در بحث‌های سطح بالا بتواند موج‌های جدیدی از بودجه‌را ایجاد کند. علاوه‌بر این، باید تلاش‌هایی صورت گیرد تا ناظران فعال در طول فرآیند تصمیم‌گیری دسترسی ثابتی داشته باشند.

با این‌حال‌ یکی از تصمیمات کلیدی، مشارکت بخش‌خصوصی خواهد بود. پیشنهاد کمیته انتقالی توصیه می‌کند که صندوق بتواند ورودی‌‌‌‌‌های مالی را از «منابع غیر‌دولتی و جایگزین، از جمله منابع مالی جدید و نوآورانه» دریافت کند. سایر صندوق‌های غیراقلیمی مانند گاوی و گلوبال‌‌‌‌‌فوند برای دریافت منابع مالی خصوصی ایجاد می‌شوند.

۴- سازگاری در مسیر درست

سازگاری اغلب تحت‌‌‌‌‌الشعاع تعدیل قرارگرفته‌است، اما با بدتر‌شدن اثرات آب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌هوا بسیار مهم است. کاپ۲۹ یک فرصت محوری برای اولویت‌‌‌‌‌بندی سازگاری و تامین منابع لازم است. با وجود برخی اثرات تغییر آب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌هوا که اکنون اجتناب‌ناپذیر است، استراتژی‌های سازگاری قوی ضروری است. برنامه‌های سازگاری ملی (NAPs) ابزارهای حیاتی هستند و کاپ۲۹ باید حمایت از توسعه و اجرای آنها را با تمرکز بر کمک‌های مالی و فنی افزایش دهد. بستن شکاف مالی سازگاری بسیار مهم است. کشورهای کمک‌کننده باید به تعهدات خود عمل کنند و مکانیزم‌های مالی نوآورانه، از جمله سرمایه‌گذاری‌های بخش خصوصی، باید مورد بررسی قرار گیرد تا آسیب‌پذیرترین کشورها بتوانند بهتر در‌برابر چالش‌های آب‌وهوایی آماده شوند.

 چه چیزی مورد غفلت قرار می‌گیرد؟

تمرکز محدود بر راه‌های مبتنی بر بازار و سرمایه‌گذاری برای مشکل مالی آب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌هوا به این معنی است که برخی از رویکردهای دیگر در معرض خطر قرار می‌گیرند. یکی از موارد آشکار می‌تواند پیشبرد توافقی برای حذف تدریجی یارانه سوخت‌های فسیلی باشد. در کاپ ۲۸، احزاب توافق موجود در مورد حذف تدریجی یارانه‌های «ناکارآمد» را حفظ کردند، اما مسلما با مخالفت کشورهایی که به‌دنبال دفاع از برنامه‌های یارانه خود هستند، همراه خواهد بود. با رسیدن یارانه‌های سوخت‌های فسیلی به سطوح بی‌سابقه در سال‌۲۰۲۲، این یارانه‌‌‌‌‌ها نباید از رکود خارج شوند تا جایی برای سایر موارد دستور کار باز شود. کسی می‌تواند استدلال کند حذف یارانه‌‌‌‌‌ها تحت ‌«تامین مالی آب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌هوا» قرار می‌گیرد، به‌ویژه تحت‌ماده (c) ۲.۱ موافقت‌نامه پاریس که تصریح می‌کند همه کشورها باید « جریان‌های مالی را مطابق با مسیری برای کاهش گازهای گلخانه‌‌‌‌‌ای (GHG) انتشارات و توسعه مقاوم در‌برابر آب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌هوا، تنظیم کنند. کاهش بدهی و تجدید ساختار برخی از قدرتمندترین روش‌ها برای آزاد‌کردن فضای مالی، تحریک فعالیت و کاهش ریسک است. بدون اقدام دگرگون‌‌‌‌‌کننده در مورد بدهی‌‌‌‌‌های دولتی، بسیاری از کشورهای درحال‌توسعه در چرخه‌‌‌‌‌های ریسک محبوس و مجبور می‌شوند بین ثبات مالی و اقدام اقلیمی یکی را انتخاب و در بازارهای سرمایه رقابت کنند. با به‌‌‌‌‌روزرسانی سهم تعیین‌‌‌‌‌شده ملی(NDC) در آینده، دستیابی به یک نتیجه قوی در کاپ۲۹ برای ارسال یک سیگنال قوی از پیشرفت حیاتی است. با از بین بردن شکاف مالی، دنبال‌کردن استراتژی‌های سازگاری قوی و تقویت راه‌های نوآورانه و فراگیر، کاپ۲۹ می‌تواند سابقه‌‌‌‌‌ای برای اقدام جامع آب‌وهوایی ایجاد کند. چند ماه آینده در شکل‌دادن به آینده، تعیین‌‌‌‌‌کننده خواهد بود.