اشک ژاله آموزگار بر مزار پدر شعر فارسی
فرزندان ما از بزرگان فرهنگی و ادبی خود خیلی دور شدهاند
او با اشاره به ناآشنایی نسل جوان با شاعران و بزرگان ادب فارسی، ادامه داد: «فرزندان ما الان پینوکیو را بهتر از بیهقی میشناسند. شناختن پینوکیو هم عیبی ندارد، اما این شکاف نسلها و فاصله جوانان و نوجوانان ما با بزرگانشان را نشان میدهد. بچههای ما از بزرگان فرهنگی و ادبی خود خیلی دور شدهاند. ما فردوسی، سعدی، صائب، قطران و شاعرانی را داریم که هر کدام جایگاه خاصی دارند.» آموزگار با بیان اینکه ما خیلی با شاعرانمان زندگی میکنیم، به نمونههایی از آن در زندگی اشاره و اضافه کرد: «صحنهای که شما بر مزار حافظ میبینید، جلوهای از محبت از درون است و هیچ تظاهری در آن نیست. ما مردهپرست نیستیم، بلکه اندیشهدوست و فکردوست هستیم.
این ابراز محبت را شما در هیچجای دنیا نمیبینید. مثلا ویکتور هوگو برای مردم فرانسه محترم است، اما آنها اصلا چنین ارتباطی با این شاعر خود ندارند.» این استاد دانشگاه با بیان اینکه رودکی برای او مانند پدر است، افزود: «غصه خوردم وقتی دیدم یک بیت به فارسی بر مزار او نیست و فقط یک تکه سنگ است. آن اشکها از روی تظاهر نبود. دلم میخواهد جوانانمان بروند و در آنجا «بوی جوی مولیان» را بخوانند.»
