مراسم تشییع خسرو حسن‌زاده دیروز برگزار شد
وداع با مرد نقاش
نکته‌ای درباره هنرمند عزیزمان نیست که ناگفته مانده باشد. همه ما از صداقت او و هنر بی‌تکلفش که در فضای امروز هنر ایران بسیار نادر و گرانبهاست، آگاهیم. گرایش اجتماعی خودجوشی در آثارش بود، بدون اینکه از هیچ اندیشه سیاسی بخصوصی وام گرفته باشد. پرداختن به مسائلی که جامعه را درگیر خود کرده بود و همچنین برداشتن شکاف میان هنر تجسمی و مردم از اقدامات خسرو بود. شاید حالا کارهایش عادی به نظر آیند اما در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ از اولین افرادی بود که پای خود را از بوم و قلم‌مو فراتر گذاشت. این آزادی که روحش دچار بود، عامل گام‌های مهمی بود که در تاریخ هنر معاصر تاثیر گذاشته است. او ادامه داد: خسرو از فضای سنتی آمد و با روح بزرگ خودو با وجود همه چارچوب‌هایی که فرهنگ جامعه طبقاتی و جغرافیایی برایش به وجود آورده بود زندگی و کار کرد. امیدوارم هر کدام شاگردانی بزرگ‌تر از خود را تربیت کنیم تا تاثیری بزرگ‌تر از ما هم داشته باشند.
در این مراسم بهرنگ صمدزادگان، نقاش و مجری مراسم، گفت که پس از درگذشت خسرو حسن‌زاده نهادهای متولی هنر حتی تسلیت هم نگفتند، در‌حالی‌که این اعتقاد وجود داشت به واسطه جایگاه هنری او باید اقداماتی از سوی نهادهای متولی صورت بگیرد. نادیا حسن‌زاده، دختر این هنرمند فقید، نیز سخنرانی کوتاهی داشت و اظهار کرد: حضور تک‌تک شما باعث دلگرمی ما شد و مطمئن هستم پدرم هم از برپایی این جمع خوشحال می‌شود. در مراسم بدرقه پیکر خسرو حسن‌زاده، اعضای خانواده، دوستان و جمعی از اهالی و دوستداران هنر از جمله آیدین آغداشلو، کاوه کاظمی، مجید سعیدی، سروش صحت و ... حضور داشتند. خسرو حسن‌زاده، نقاش مشهور، در سال ۱۳۴۲ در تهران متولد شد و در رشته نقاشی تحصیل کرد. این هنرمند در دهه ۶۰ از شاگردان آیدین آغداشلو بود و فعالیت حرفه‌ای خود را در دهه ۷۰ شروع کرد. او ۱۱ تیرماه بعد از یک هفته بستری شدن در بیمارستان درگذشت.
