مدیرعامل موسسه اندیشه برتر میران در چهارمین همایش اقتصاد صنایع پلاستیک در ایران تشریح کرد
استراتژی کشورها برای کاهش اثرات مخرب پلاستیک
وی ابتدا به تاریخچه شروع طرح زیست تخریب‌پذیرها اشاره کرد و به چالش‌هایی که در ابتدای کار انجمن پلیمر با آن مواجه شده‌بودند، پرداخت. میربلوک همچنین اظهار کرد به دلیل شرایط آب‌و‌هوایی در ایران ممکن است بسیاری از پروژه‌هایی که درکشورهای دیگر به نتیجه رسیده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند، به مشکل بخورند، سپس به ارایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای در رابطه با لزوم توجه به اثرات زیست‌محیطی پلاستیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها پرداخت، چراکه با توجه به نیاز روزافزون مراقبت از محیط‌زیست و همچنین جذابیت این مسله در سال‌های اخیر بسیاری از کارآفرینان جذب این بخش شده‌اند. از سال۱۹۵۰ تا سال۲۰۱۷ بیش از ۲/ ۹میلیارد تن پلاستیک تولید شده و حدود ۷میلیارد تن از آن تاکنون دفن شده‌اند. درنتیجه با توجه به مصرف جوامع از محصولات پلاستیکی، روشن است که نیاز به تولید محصولات زیست تخریب‌پذیر امری حیاتی است، چراکه آلودگی ناشی از پلاستیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها می‌تواند منجر به مشکلات اجتماعی،زیستی و اقتصادی شود.
او در رابطه با رویکرد کشورها در کاهش اثرات مخرب پلاستیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها بر محیط‌زیست صحبت کرد که شامل روش‌های توسعه اقتصاد پلاستیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های زیست تخریب‌پذیر و توسعه استفاده از پلاستیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تولید منابع غیر‌فسیلی است. البته با توجه به اینکه روش دوم نیازمند استفاده بسیار بالا از منابع آبی و همچنین مناسب کشورهایی بدون منابع نفتی است، باید اشاره کرد که این روش برای اجرا در ایران مناسب نیست. میربلوک سپس در رابطه با انواع پلیمرهای زیست تخریب‌پذیر توضیحاتی ارائه داد. این پلیمرها به دو دسته سنتزی و نشاسته تقسیم می‌شوند. البته باید موارد مشکوکی که به‌عنوان محصولات زیست تخریب‌پذیر و با استفاده از ترکیبات نشاسته تولید می‌شوند، توسط انجمن بررسی شوند چراکه این محصولات با وجود شباهت بسیار بالا، درواقع زیست تخریب‌پذیر نیستند.
وی همچنین آمار و ارقامی برای مصرف پلاستیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های زیست تخریب‌پذیر در جهان ارائه داد. در سال۰۲۰۲ مصرف این نوع پلاستیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در سطحی کمتر از یک‌میلیون تن در سال‌قرار داشته است، اما برآورد می‌شود تا ۲۰۲۵ به بیش از ۳میلیون‌تن برسد که معادل ۲/ ۳درصد پلیمرهای تجاری است. در انتها نیز علیرضا میربلوک در رابطه با برنامه کشورها برای مقابله با چالش آلایندگی پلاستیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها صحبت کرد. به گفته وی، اکثر کشورها به‌جز چین برنامه خود رابه‌صورت کیفی ارائه کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند؛ درصورتی‌که چین برنامه جامعی به‌همراه برآوردها و آمار و ارقام ارائه کرده‌است. به‌عنوان نمونه کشورهایی همچون، استرالیا و ویتنام با رتبه ۴ انباشت پسماند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های پلاستیکی در دنیا هستند در حالی که تایلند، فیلیپین، مالزی، تایوان و ژاپن تنها به ارائه برنامه‌هایی به‌صورت کیفی و دستوری اکتفا کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند، اما می‌توان گفت برنامه چین بسیار جامع‌تر و کامل‌تر از سایر کشورها است.
به‌عنوان نمونه استفاده کامل از مواد زیست تخریب و کاهش مصرف پلاستیک در بنگاه‌ها و صنایع خرد که در حال‌حاضر در شهرهای مختلف این کشور اجرا می‌شود، اما نکته مهم این است که در نهایت پلیمرهای زیست تخریب‌پذیر نیز باید در کارخانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها بازیافت شوند. در انتها نیز میربلوک عنوان کرد انجمن نیز باید موضع بگیرد و برنامه جامعی را در رابطه با گرایش به استفاده از این مواد و جایگزینی آنها با مواد تخریب‌ناپذیر به‌عنوان نقشه‌راهی برای این صنعت ارائه دهد.
