پیش از انقلاب برای خودم کسی بودم

این بازیگر پیشکسوت می‌افزاید: از بالا به پایین پریدن و طناب‌کاری از جمله کارهای سخت در نقش‌آفرینی این مجموعه بود؛ آن زمان جوان‌تر و سرحال‌تر بودم و همه را خودم بدون ترس انجام می‌دادم. کارگردان به قدری ذوق می‌کرد که بعد از هرکدام از این سکانس‌ها به من دست می‌داد و می‌گفت دمت گرم فکر نمی‌کردم بتوانی این کار را انجام دهی و من می‌گفتم به‌هرحال ما هم برای خودمان کسی هستیم. او توضیح می‌دهد: کسی تاکنون به من نگفته است که از چاق و لاغر می‌ترسد. همه می‌گفتند چطور این کار را کرده‌ای. شخصیت لاغر بدلکار داشت چون خودش نمی‌توانست آن حرکات را انجام دهد و آن زمان ۱۵ هزار تومان (که پول کمی نبود) داده بود تا کسی این حرکات را به جای او انجام دهد. یکتا در پاسخ به این سوال که تولید بخشی که او در این مجموعه ایفای نقش داشته است چه زمانی به طول انجامیده است، گفت: ۳ ماه طول کشید که زمستان بود.

این بازیگر در توضیح چگونگی به تصویر کشیدن حرکت ژیان بدون سرنشین می‌گوید: برای آن ژیان پدال گذاشته بودند و کف ماشین را صاف کرده بودند و یک راننده خوابیده بود و به جای پایش با دستش کار می‌کرد. بازیگر فیلم سینمایی «گاهی به آسمان نگاه کن» بیان می‌کند: بعد از انقلاب کار ما زیرورو شد و بعد هم داستان جنگ پیش آمد. قبل از انقلاب برای خودم کسی بودم اما بعد از انقلاب بسیاری از هنرمندان و چهره‌های آن دوران کسانی چون فردین و ناصر و خیلی‌ها زمین خوردند و برای مدت زمانی همه کارها خوابید. یکتا گفته است: من از تئاتر به سینما آمدم و اولین کارم «مراد و لاله» (صابر رهبر ۱۳۴۴) اثری بود که در آن زمان پرهنرپیشه بود و مورد توجه کارگردانان قرار گرفت و یواش‌یواش خیلی از کارها به من سپرده شد.

اخبار مرتبط