بی مادر

پژمان جمشیدی، بازیگر: نگاه من به سینما حرفه‌‌‌ای نیست و‌‌‌ اگر احساس کنم‌‌‌ فیلمنامه‌‌‌ای با نگاه من خوب است و نقشم را دوست دارم؛ قطعا در فیلم حضور خواهم داشت و حتما برمبنای احساسم پیش می‌‌‌روم. من به سیمرغ گرفتن فکر نمی‌‌‌کنم و باید بازی همه عزیزان را نگاه کرد و بعد نظر داد. یادداشت‌‌‌های شما من را دلگرم می‌کند اما به سیمرغ فکر نمی‌‌‌کنم.

پردیس پورعابدینی، بازیگر: ‌‌‌ این کاراکتر بسیار از من دور بود چراکه نقش هم‌‌‌سن خودم را بازی نکردم. سعی کردم با کاراکتر قصه همراهی کنم و درکش کنم. من مادر نیستم اما به این اعتقاد دارم که درون ما زنان روح مادرانگی دمیده شده و بازی کردن در آخرین سکانس برایم‌‌‌ بسیار سخت بود و هنوز هم درگیر آن لحظه هستم. وقتی فاطمی، لالایی افغانستانی را برای ما گذاشت واقعا گریه کردم و درگیر آن حال و هوا هستم.»