مطالبه واکسیناسیون اهالی سینما در مراسم سوگواری

اواسط هفته گذشته و در تعطیلات خبری منتشر شد که طیف وسیعی از علاقه‌مندان به سینما را حیرت‌زده کرد. فرشته طائرپور، تهیه‌کننده سرشناس سینما و فعال این صنف هم به‌دلیل عوارض ابتلا به کرونا فوت کرد. چندی پیش که درخواست‌هایی مبنی بر واکسیناسیون هنرمندان در جامعه مطرح شده و مورد انتقاد قرار گرفته بود. فرشته طائرپور به‌عنوان رئیس انجمن کارفرمایی تهیه‌کنندگان ایران در نامه‌ای نوشت تهیه‌کنندگان عضو این صنف، هیچ‌گونه مطالبه‌ای برای قرار گرفتن در شمار استثنائات و خارج از نوبت برای دریافت واکسن کرونا نداشته است. حالا تقدیر این چهره فعال سینما را با ویروس کرونا از میان برده است و در روزهای اخیر هنرمندان بسیاری نسبت به مرگ او واکنش نشان داده‌اند. اواخر هفته گذشته پیکر این تهیه‌کننده در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شد.

در این مراسم احسان کرمی به‌عنوان مجری مراسم گفت: گرفتاری ما از فردا و بعد از نبود خانم طائرپور شروع می‌شود. کسی که با تدبیر سعی می‌کرد پل معلق میان جامعه و دولت را نگه دارد و با نبود او ما با مشکل روبه‌رو می‌شویم.

پس از آن علی شاکری، پسر زنده‌یاد فرشته طائرپور پشت تریبون قرار گرفت و گفت: پسر فرشته طائرپور بودن می‌شود یک زندگی پر از تجربه‌های عاشقانه که مهربانی و صبوری و انسانیت در آن موج می‌زند. مادر من همیشه تلاش کرد به همه اطرافیانش یاد بدهد که چگونه مثل یک مادر می‌توان عاشقانه زندگی کرد. او همیشه تلاش کرد به ما رسم مردانگی بیاموزد. می‌دانم که در اینجا فرزندان و برادران و همراهان زیادی دارد که برخی از آنها را من می‌شناسم و برخی را می‌دانم که به مرور زمان رفته‌رفته سعادت آشنایی با آنها را پیدا می‌کنم.

پس از آن غزل شاکری، دختر زنده‌یاد طائرپور هم گفت: در خودم آمادگی گفت‌وگو نمی‌دیدم و می‌ترسیدم نتوانم جمله قشنگی بگویم، به همین دلیل چند خطی نوشته‌ام و البته برادرم خیلی خوب همه‌چیز را گفت و خوشحالم که متن من کوتاه است: دختر تو بودن افتخار بزرگی است؛ اما خیلی کم است که فقط بخواهم از زبان یکی از فرزندان تو حرف بزنم. جز علی، عسل و من تعداد بی‌شماری از مردمان دورانت را می‌شناسم که برایشان مادری کردی و فرشته نگهبانشان بودی. امروز آمدیم تا در این روزهای سیاه درد و بیماری جسم خسته‌ات را به خاک بسپاریم و روح بزرگت را به آسمان بسپاریم تا بلندتر و رهاتر پرواز کنی. بابت هر آنچه به وقت بودنت به یادگار گذاشتی تا ابد شاکریم، الهی که بر سر این آتش بر دل نشسته ما هم باران صبر و قراری ببارد. سفرت به خیر فرشته جسور و بلندپرواز من.

منوچهر محمدی، تهیه‌کننده سینما نیز گفت: خانم طائرپور در این سال‌ها برای ما هم مادر بودند هم خواهر. من به واقع به‌دلیل بعضی کارهای صنفی ایشان را بیشتر می‌دیدم و همیشه دفترش و خودش درگیر مسائل و مشکلات اهل سینما بود و واقعا با نگاه مادرانه سعی می‌کرد مسائل را حل کند. در جلسات مهمی که برای کارهای صنفی در سطح آقایان مسوولان بود، شجاع‌ترین فردی که در آنجا بی‌محابا و بی‌ترس از هر چیزی حرف می‌زد و از حقوق همه اهل سینما بدون کم و کاست دفاع می‌کرد، خانم طائرپور بود که گاهی ما به او می‌گفتیم قدری آرام‌تر.

وی در ادامه گفت: واقعا نمی‌دانم چه بگویم ولی ناچارم رازی را که بین من و خانم طائرپور و آقای شاهسواری مربوط به همین ماجرای درگیری و بیماری ایشان بود، بگویم. من خواب کم می‌بینم؛ ولی در دومین هفته‌ای که ایشان در بیمارستان بودند خوابی دیدم و صبح که بیدار شدم، برای ایشان نوشتم و فرستادم. خواب دیدم جمعی از دوستان رفته بودیم به یک بیمارستان خیلی عجیب و غریب و خاصی عیادت خانم طائرپور، اتاقش پر از گل و هدیه بود و سر حال نشسته بود. ما نگرانش بودیم؛ اما به ما گفت بچه‌ها اصلا نگران نباشید جای من خیلی خوب است. بلند شوید برویم کنار پنجره ببینید من کجا هستم. ما را کنار پنجره‌ای برد. دیدیم ساختمان بیمارستان روی یک دریایی بود و یک اسکله خیلی زیبایی در مقابلش بود. گفت صبر کنید من لباس بپوشم با هم برویم. ما را با خودش لب دریا برد.

محمدی ادامه داد: وقتی خواب را برایش نوشتم، عصر همان روز با من تماس گرفت، خیلی خوشحال شده بود؛ ولی واقعیت این است که وقتی دیروز این خبر را شنیدم، احساس کردم جایش همان جاست. آدمی که مادر‌زاده شده و در حق همه مادری کرده، یقینا بهشت زیر پای اوست. خانم طائرپور بهشت زیر پای شماست.

در ادامه محسن امیریوسفی، کارگردان و رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران گفت: آخرین صحبتی که با خانم طائرپور داشتم، به من گفت اینقدر به جلسات نرو، مراقب باش. گفتم: من مراقبم، شما بیشتر مراقب باشید. گفت این مالیات مرا می‌کشد.

وی افزود: جلسات برای مالیات اهالی سینما، جلسات برای پروانه نمایش فیلم‌های توقیفی، جلسات صنفی و کاری و... محبتی بود که مدام خانم طائرپور به همه اهالی سینما داشتند؛ به موافقان و مخالفان خودشان. درس بزرگی برای ماست که در کارهای صنفی مرام و روش خانم طائرپور را الگوی خودمان قرار دهیم.

امیریوسفی اظهار کرد: آخرین نوشته خانم طائرپور متنی بود که خطاب به آقای (علیرضا) رئیسی در وزارت بهداشت نوشتند که هر سینماگری که بمیرد، مسوولش آقای رئیسی در وزارت بهداشت است. امیدوارم حالا که خانم طائرپور در میان ما نیست، واکسیناسیون اهالی سینما زودتر شروع شود؛ چیزی که می‌دانم آرزوی خانم طائرپور بود. در این شرایطی که با صحبت‌های جدید وزیر پیشنهادی انگار داریم به سمت یک وزارت فقط ارشاد اسلامی و تمام پیش می‌رویم، امیدوارم این اتفاق نیفتد. در این روزها نیاز بیشتری داشتیم به خانم طائرپور که همیشه شجاعانه از موضع و درایت صنفی از حقوق سینماگران و همه اهالی سینما دفاع کند.

سیدمحمد بهشتی با حضور در پشت تریبون گفت: او ویژگی‌های زیادی داشت، فتوت و مردانگی در وجود خانم طائرپور چیزی است که امروز باید با ذره‌بین دنبالش بگردیم. خیرخواهی و اینکه همه برایش علی‌السویه بودند. کسانی بودند که من می‌دانستم در سینما چشم ندارند او را ببینند، او هم گاهی اوقات دلش از آنها می‌گرفت؛ اما در عمل و در کارهایش این موارد را ملاک قرار نمی‌داد تا آنها را کنار بگذارد و مثل باران بر سر همه می‌بارید، فارغ از کفر و ایمانشان.