عذرخواهی رضا رشیدپور از سرهنگ علیفر
جناب علیفر عزیز، پیشکسوت گرانمایه.
سلام و عرض ادب. شوربختانه تاکنون افتخار مراوده با حضرت‌عالی یا حتی سعادت ملاقات نداشته‌ام که اگر چنین بود خود شما با صراحت و خونگرمی که دارید، احتمالا تصدیق می‌فرمودید که من اهل تمسخر و توهین به کسی نیستم، حتی درباره تندترین مخالفانم؛ چه رسد به شما که صاحب کسوت ارزشمند بوده و بزرگ‌تر من هستید. ای کاش در تمام این سال‌ها دلخوری‌تان را با دیداری در همان ساختمان شبکه سه که محل تردد هر دو نفرمان هست، مطرح می‌فرمودید تا فرصت تعظیم و روبوسی برای من هم فراهم باشد. اما اکنون که ترجیح حرفه‌ای استاد علیفر گرامی آن بوده که روی آنتن زنده این موضوع را طرح فرماید، بر خودم واجب می‌دانم در ابتدا عرض کنم که شما عزیز من هستید و سپس توضیح بدهم که آنچه خاطرم هست، چند ثانیه خندیدن بابت اتفاق بانمک امیر دولاب بوده. واکنشی صرفا لحظه‌ای بدون هیچ پیش‌زمینه تمسخر یا قضاوت. در هر حال شما هم از جهت کسوت و همسن و سال بر من حکم ارشد دارید و با کمال میل پیشانی‌تان را با کسب اجازه می‌بوسم و امیدوارم که این دلخوری را با لبخند شیرین و قلب مهربانتان ختم به محبت فرمایید.»
