بله؛ می‌شود رقیب را دوست داشت!
او حتی استقلال را هم ستود و فشارهای وارده به محمود فکری را ناعادلانه خواند. در نتیجه طبیعی بود که هواداران سایر تیم‌ها هم از این حجم احترام به وجد بیایند. این ادبیات را مقایسه کنید با آنهایی که مدام دم از «مهندسی نتایج» می‌زنند. سال‌هاست که فوتبال ایران در محاصره بداخلاقی‌ها در آمده؛ همه صبح تا شب دارند دیگران را متهم می‌کنند و جنگ روانی راه می‌اندازند. در چنین فضایی اما نویدکیا رویه دیگری در پیش گرفت و نشان داد می‌شود رقیب را دوست داشت. او ثابت کرد اگر به دیگران احترام بگذاری، دیگران هم حرمت تو را نگه خواهند داشت. این البته نافی اصل «رقابت» نیست. نویدکیا در همین مصاحبه بارها از عشقش به سپاهان حرف زد و حتی بخشی از قوانین سختگیرانه‌ای که برای بازیکنان در نظر گرفته را یادآوری کرد. نویدکیا گفت هر بازیکنی در سپاهان کرونا بگیرد، ۱۰ درصد از رقم قراردادش کسر خواهد شد و این یعنی همه باید مراقب باشند. او حالا دارد تیمش را می‌سازد و در حوزه مسائل فنی هم چهره‌ای مشورت‌پذیر نشان داده است. حضور امثال نویدکیا برای فوتبال ایران موهبت است.
