نامههای مشهور- نامه ونهگات به دانشآموزان
کاری برای رشد روحتان انجام دهید
سال ۲۰۰۶ گروهی از دانشآموزان دبیرستانی در آمریکا، نامههایی برای نویسندگان محبوبشان فرستادند اما تنها کسی که به این نامهها پاسخ داد «کورت ونهگات» رماننویس برجسته بود که مطلبی جذاب را خطاب به مسوولان و محصلان آن مدرسه به نگارش درآورد.
ونهگات که یک سال پس از نگارش این نامه الهامبخش درگذشت، پایین متن را با نام خود امضا کرده است. امضای او کاریکاتوری از چهره خودش است. ونهگات پیش از این نیز به برخی از مدارس نامه نوشته بود. در سال 1973 دبیرستان «دریک» 32نسخه از رمان «سلاخخانه شماره5» او را سوزاند. این نویسنده سپس نامهای به این مدرسه نوشت و در آن عصبانیت و ناراحتی خود را از این اقدام بیان کرد. در ادامه نامه ونهگات را مرور میکنیم.«بابت نامه محبتآمیز شما سپاسگزارم. مطمئنا شما بهخوبی میدانید چطور آفتاب لب بومی منزوی را سر حال بیاورید. من دیگر در مجامع عمومی حضور پیدا نمیکنم، چون دیگر شباهتی به گذشته ندارم. علاوه بر این، آنچه باید به شما بگویم زیاد طول نمیکشد؛ یک رشته هنر را فرا بگیرید؛ موسیقی، آوازخوانی، رقص، بازیگری، نقاشی، طراحی، مجسمهسازی، شعر، داستاننویسی، مقالهنویسی، گزارشگری، خیلی فرقی نمیکند خوب یا بد. این کار را نه برای بهدست آوردن پول و شهرت، بلکه برای تجربه «شدن»، کشف آنچه در درونتان است، و برای رشد روحتان انجام دهید.جدی میگویم! همین حالا شروع کنید، هنری را بیاموزید و تا آخر عمر آن را دنبال کنید. تصویری زیبا یا خندهدار از خانم «لاکوود» بکشید و به او بدهید. از مدرسه تا خانه برقصید، زیر دوش آواز بخوانید، روی پوره سیبزمینیتان شکلک بکشید و تظاهر کنید که «کنت دراکولا» هستید.برای امشب یک تکلیف دارید و امیدوارم اگر انجامش ندهید خانم لاکوود اخراجتان کند. شعری 6 سطری بنویسید، درباره هر چیزی، اما موزون باشد. بازی تنیس بدون تور درست نیست. با تمام توان در بهتر شدن آن بکوشید اما به هیچکس نگویید دارید چه کار میکنید. آن را به کسی نشان ندهید و برای هیچکس نخوانیدش، حتی برای والدین، نزدیکترین دوستان یا خانم لاکوود، باشد؟شعرتان را ریزریز کنید و هر تکهاش را در سطل زبالههای جداجدا بیندازید. آنوقت میفهمید با سخاوت تمام از شعر شما تقدیر شده است. شما «شدن» را تجربه کردهاید، درباره آنچه در درونتان میگذرد، خیلی بیشتر فهمیدهاید و روحتان را رشد دادهاید.