زندگی را خیلی دوست دارم

محمدرضا فروتن یکی از بهترین بازیگران تاریخ سینمای ایران است که بخشی از مهم‌ترین فیلم‌های ایران با بازی او ساخته شده است. فروتن بازیگری را از کلاس‌های حمید سمندریان آغاز کرد. اولین حضورش جلوی دوربین مربوط به ایفای نقشی کوتاه در سریال «سرنخ» با کارگردانی کیومرث پوراحمد بود که سال ۷۵ ساخته شد. بازی‌اش در این نقش کوتاه آن‌قدر به چشم آمد که مسعود کیمیایی پیشنهاد کرد در یکی از فیلم‌هایش بازی کند تا این‌گونه ورود او به سینما رقم بخورد. او تاکنون در آثار کارگردانانی همچون تهمینه میلانی، سیروس الوند، رخشان بنی‌اعتماد، کمال تبریزی، کیومرث پوراحمد و...  بازی کرده است و در دهه هفتاد تبدیل به یک سوپراستار شد. فروتن و هدیه تهرانی برای ایفای نقش در فیلم «قرمز» ساخته فریدون جیرانی، برنده سیمرغ بلورین جشنواره فجر شدند و این دومین بار در تاریخ سینما بود که یک زوج هنری برای بازی در یک فیلم برنده جایزه می‌شدند. اولین نمونه این مورد مربوط به بیتا فرهی و خسرو شکیبایی برای ایفای نقش در فیلم «هامون» به کارگردانی داریوش مهرجویی بود. البته فروتن اولین تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد خود را در پنجمین جشن خانه سینما به‌خاطر بازی در فیلم «شب یلدا» کسب کرد.  او در فیلم‌های زیادی خاطره ساخته اما بازی‌هایش در «شب یلدا» و «اتوبوس شب» که هردو را کیومرث پور احمد ساخته بسیار درخشان است. او در«اتوبوس شب» با زنده‌یاد خسرو شکیبایی هم بازی بود و در خاطره‌ای گفته است: «می دانستم که خیلی مهربان است؛ ولی در روزهایی که در کنارش بودم لحظه به لحظه‌اش را با مهر و محبتش عوض می‌کرد. در آن فیلم یک سالن بزرگ بود که در بزرگی هم داشت. این در مدام به خاطر تردد آدم‌ها باز و بسته می‌شد و صدای بدی داشت. خانم شیرازی گریمورکار، یک بار گفته بود چقدر صدای این در بد است، یک ماه و نیم بعد یکبار قرار بود دوباره خانم شیرازی به سر صحنه بیاید. دیدم آقای شکیبایی به‌شدت دنبال روغن می‌گردد و هیچ‌کس هم نداشت. ازش پرسیدم روغن برای چه می‌خواهید؟ گفت: رضا، خانم شیرازی دارد به اینجا می‌آید و صدای این در اذیتش می‌کند. باید درستش کنم. بازیگری‌اش خیلی لحظه اصیلی بود. عشق در وجودش می‌جوشید و باورم این است که با همه فرق داشت.» فروتن علاوه بر بازیگری سال‌هاست که به خوانندگی هم روی آورده و تا کنون چند آلبوم هم منتشر کرده است. درباره ورودش به این عرصه می‌گوید: من همیشه رویای خواندن را در سر داشتم، حتی قبل از اینکه بازیگر شوم، اما به جز مادرم که همیشه مشوق من بوده‌اند، بقیه اعضای خانواده‌ام مشوقم نبودند. به همین دلیل مسیر زندگی من هم به سوی دیگری کشیده شد تا اینکه قرار شد در فیلم «قرمز» بخوانم که در نهایت نشد و بابک امینی به جای من خواند و دوباره سر فیلم «شب یلدا» این اتفاق افتاد و این بار خواندم و بسیار از این کار لذت بردم تا اینکه در پشت صحنه یک برنامه تلویزیونی دکتر افشین یداللهی را دیدم و در مورد عشقم به خواندن با ایشان صحبت کردم و ایشان گفتند می‌خواهی برایت ترانه بگویم؟ من هم استقبال کردم و از همان جا همکاری ما با هم شکل گرفت که نتیجه‌اش شد آلبوم «می‌فهممت». محمدرضا فروتن درحالی امروز ۵۲ ساله شد که کارنامه درخشانی تاکنون به یادگار گذاشته. در فیلم‌های سینمایی و سریال‌های موفقی بازی کرده و تبدیل به یک برند در هنر ایران شده است. حال و احوال او همیشه در این سال‌ها خاص بوده و روحیه متفاوتی دارد. چند وقت پیش در مصاحبه‌ای گفته بود: «درحال‌حاضر در دورانی هستم که قدر زندگی را بیشتر از همیشه می‌دانم و احساس می‌کنم زندگی را خیلی دوست دارم و آنقدر در این چند سال همه چیز خوب پیش رفته است که اگر خداوند بخواهد من را به عالم دیگری ببرد، آماده هستم.»