تجربه علیرضا داوودنژاد از روزهای خانهنشینی
به گزارش «ایرنا» این کارگردان توضیح داد: پس از شیوع ویروس کرونا بیشتر زمانم را به مطالعه و دیدن فیلم میگذرانم؛ بهویژه در این ایام سریالهایی را که در این سالها آمده بود و ندیده بودم تماشا کردم؛ مثل سریال تاج و تخت که سریالی سرگرمکننده بود. وی افزود: آدم وقتی که در خانه است و تنها میشود و زمان زیادی هم دارد، خواهناخواه متوجه خودش و عمری که پشتسر گذاشته و همچنین فرصتهایی را سوزانده و اشتباهاتی را که کرده است، میشود؛ مخصوصا که مرگ هم پشت در و پنجره کمین کرده باشد و در کوچه و بازار پرسه بزند!
داوودنژاد ادامه داد: مرور خاطرات و رسیدگی به بعضی از مناسبات و برنامههایی برای اندک سالهای احتمالی مانده در پیشرو، از جمله کارهای این روزهای من است. روزهایی که از تعلیق و اضطراب و افسردگی و ملال دور نیست و باید مراقب بود و با برنامهریزی و اشتغال از تاثیرات سوء و عمیقتر آن جلوگیری کرد.
وی درمورد رعایت مسائل بهداشتی این روزها گفت: عمدتا در خانه هستم مگر موارد خاصی که برای خرید بیرون میروم و در آن زمان هم ماسک میزنم.
این هنرمند در پاسخ به این موضوع که چرا برخی زدن ماسک و احتیاطهای لازم در این روزها را جدی نمیگیرند، گفت: به نظرم این رفتار بیان بیخیالی و غفلت یا نوعی به ستوهآمدگی از مشکلات زندگی روزمره است؛ البته نه اینکه این افراد تعمدا و خودآگاه دنبال بیمارشدن باشند اما نوعی نشانه است؛ مانند نمونههای بیشمار بیاحتیاطی در رانندگی یا مثلا موتورسواری که در زمستان برفی و یخبندان خیابانها زن و چند بچه را بر ترک موتور مینشاند و در اتوبانها گاز میدهد و کسی هم جلودار او نیست. انگار سختیهای زندگی ناخودآگاه بر میل به زنده بودن و سازوکارهای دفاعی ذهن و روان آدم اثر میگذارد.