فکر کردم خیلی کوتاه به بیشترین موارد مچ‌گیری‌شده توسط این عزیزان پاسخ بدم!

 ١- بله در اون زمان دکل‌های مخابراتی وجود داشت. اصولا دکل‌های مخابراتی از زمان ورود مخابرات به ایران وجود داشتن با این تفاوت که در اون روزها غیب شدن دکل‌ها امری معمولی نبود!

٢- بله علمک گاز وجود داشته. اون چراغ گازی‌های رو دیوار که در خاموشی زمان بمباران تهران روشن می‌کردیم با باتری کار نمیکردن و گازی بودن.

٣- بله فیلم «خانه دوست کجاست» کیارستمی عزیز محصول سال شصت و پنجه و در سال شصت و شش اکران شده.

۴- بله گروه Beegees هنوز وجود داشت و این آهنگ به‌خصوص مال هشت سال قبل از داستان ماست. برخی از جوانان غرب زده و منحط اون روزگار هم تلاش می‌کردند تا شبیه جان تراولتای فیلم «تب شنبه‌شب» حرکات موزون و جلف انجام بدن.

۵- بله روم به دیوار مدونا هم بود و تا این حد هم بود که بچه‌های مدرسه دو تا عکس بزرگ مارادونا میگرفتن و یه عکس کوچک مدونا جاش میدادن.

۶- بله متاسفانه معلم بدون ریش هم وجود داشت!

۷- نخیر؛ نسل خانم‌های زیبا و تر و تمیز، بعد از موشک‌باران و جنگ به‌وجود نیامد. زمان جنگ هم بودن و کم هم نبودن!

۸- نخیر؛ کتک زدن و خوردن خیلی هم بیشتر از این‌که تو فیلم هست با دلایل دم‌دستی و الکی تو مدرسه‌ها اتفاق می‌افتاد. من و سیامک انصاری و علیرضا عصار با هم تو همین مدرسه درس می‌خوندیم و کتک‌ها خوردیم که قصه‌ش خیلی مفصله!

در آخر هم باید بگم که قطعا فیلم ما مثل بقیه فیلم‌های جهان بدون ایراد نیست فقط قصد داشتم تا خیال اون دسته از رفقا رو یه کم راحت کنم.