احمد بختیار

وزیر صنایع و معادن در روزهای پایانی سال گذشته، فضایی برای صنعت و به ویژه معدن و صنایع معدن در سال ۸۷ ترسیم کرد که نشان می‌دهد، مدیران و فعالان این حوزه روزهای پرکاری را به نسبت سال‌های گذشته، پیش رو دارند. وعده‌هایی که علی اکبر محرابیان داده و تاکید بسیاری بر آنها کرده است، به نیکی این شرایط نشان می‌دهد. وی گفته است که امسال (۱۳۸۷) پروژه‌هایی وارد مدار تولید می‌شوند که ۵۰ تا ۱۰۰درصد ظرفیت ۴۰ سال اخیر خواهند بود. اگر چه طی ۲ سال و نیم اخیر زیرساخت طرح‌هایی در بخش‌های فولاد، سنگ‌آهن، زغال سنگ، آلومینیوم، بوکسیت، آلومینا، مس و کنسانتره، سنگ مس و نیز حوزه‌های فلزات پایه دیگر نظیر طلا و روی و حتی صنایعی نظیر سیمان آغاز شده، با این حال وزیر صنایع و معادن از مدیران بلند پایه این حوزه‌ها خواسته است که حتی برخی پروژه‌ها را زودتر از موعد به تولید برسانند. از سوی دیگر واقعیت این است که

طی سالیان اخیر ظرفیت جدیدی در حوزه‌های اصلی فلزات پایه وارد مدار نشده و این امر مسوولیت دو چندانی را بر عهده مدیران این بخش‌ها قرار داده است.

با این حال وزیر به نمایندگی از دولت، در نظر دارد کارنامه قابل ارائه‌ای را در حوزه تولیدات صنعتی و به ویژه معدنی و صنایع معدنی بر جای گذارد.

دستیابی به ظرفیت تولید ۱۵میلیون تن فولاد خام، ۵۰۰هزار تن آلومینیوم، ۲۵۰هزار تن مس کاتد و ... مستلزم تحرک بالای حوزه‌های معدنی این بخش‌ها نیز (اکتشاف و استخراج) است. اگر چه به گفته مدیران این بخش‌ها از لحاظ بودجه و تخصیص اعتبارات مشکل خاصی وجود ندارد اما پیگیری پیشرفت طرح‌ها، نظارت بر کار پیمانکاران؛ رفع موانع پیش روی اجرا و تعامل با بانک‌ها، سازمان‌های نظارتی، زیست‌محیطی و ... از جمله مسائلی است که نیروی مضاعفی برای به ثمر نشستن اهداف کلان می‌طلبد.

این موارد، همان نکاتی است که سال ۱۳۸۷ را برای اهالی معدن و صنایع معدنی، پرتلاش ترسیم کرده است. هر چند فائق آمدن بر تمامی سختی‌های پیش رو سبب می‌شود پایان سال‌جاری یا ابتدای سال آینده بنا بر گفته‌های وزیر صنایع و معادن، جشن تولید در کشور بر پا شود.