حسین حقگو

شاید مهم‌ترین سوال امروز جامعه ایران این باشد که چگونه می‌توان بر مشکلات «افزایش قیمت‌ها» پیروز شد؟ آیا کاهش تورم «راه مناسبی است»‌ یا «‌افزایش حقوق و دستمزد‌ و سایر دریافتی‌های ریالی (از جمله افزایش یارانه‌های نقدی)»؟ امروز هم در سطوح تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری و هم در سطح جامعه شاهد صف‌‌آرایی موافقان و مخالفان هر دو این راهکارها هستیم. البته گروه بزرگی از مردم موضع‌گیری خاصی به نفع یکی از طرفین این منازعه نداشته و صرفا با حسرت نسبت به گذشته و قیمت شیر، مرغ، گوشت، کرایه تاکسی و ‌اجاره‌خانه به گفتن این جمله که «‌می‌خواهیم از گرانی‌ها خلاص شویم و وضع‌مان بهتر شود» اکتفا کنند.

حسی شاید «نوستالژیک» که نمونه‌هایی از ‌آن را در تمامی جوامع می‌توان سراغ گرفت. به نظر می‌رسد اما این سخنان بهره‌ای از حقیقت برده و بتوانند نقطه عزیمت مهمی در تحلیل وضعیت اقتصادی کشور و ارائه راهکاری برای مسوولان که قصد کمک به «مردم» را دارند باشد.

نقطه عزیمت آن است که در روش‌ سال‌های اخیر تجدیدنظر شده و «تورم» را کنترل کنند و نه آنکه به جای حقوق و دستمزد، یارانه‌های نقدی را افزایش دهند. تورمی که طبق گزارش بانک مرکزی رقم یک ساله آن به ۲۶ درصد و یک ماه آن به ۳۶ درصد رسیده است.

تعبیر ‌اقتصادی خواست ‌مردم آن است که مناسب است دولت با کاهش هزینه‌های زائد خود، جلوگیری از فساد و رانت‌خواری، کاهش حضور سنگین خود در عرصه تصدیگری‌های اقتصادی، کاهش دیوانسالاری، بهبود فضای کسب و کار و اجرای قوانین و مقررات مربوطه، اتخاذ دیپلماسی فعال‌تر در عرصه خارجی و ایجاد امنیت روانی و ثبات قوانین و قوانین به کارگیری مجریان شایسته برای اجرای آنها و... فضای مناسب برای رونق تولید و ایجاد اشتغال و در نتیجه بزرگ شدن کیک اقتصاد را فراهم آ‌ورد.

در این صورت مردم می‌توانند به قدر تلاش، سهم خود را از این کیک و ثروت تولید شده با افتخار و غرور بردارند. مردم می‌دانند افزایش درآمدها بدون افزایش ثروت ملی چیزی را نصیب آنان نخواهد کرد؛ مغازه‌دار می‌داند باید سود حاصله خود را به عمده فروش و راننده تاکسی به تعمیرکار و لوازم یدکی فروش و اینان نیز سود خود را به سایر حلقه‌های زنجیره اقتصادی تقدیم کنند.

تورم را که اکنون به مردم سختی می‌دهد، با تزریق پول بی‌زحمت و کار که همان «نفت» است، بیشتر نکنیم بلکه آن را با رود جاری و زلال کار و تلاش کارگران، کشاورزان، مهندسان، معلمان، تجار و نخبگان خاموش کنیم.